ΒΑΡΥΤΙΚΗ ΕΝΟΧΗ ( ΓΙΑ ΤΟΝ ΑΙΩΝΑ ΠΟΥ ΤΡΕΦΕΤΑΙ ΜΕ ΑΙΜΑ ΑΘΩΩΝ)

ΑΠΟ ΠΟΤΕ Ο ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ  ΕΙΝΑΙ  ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ;

Τι κι αν ο Πρίαμος κατέφυγε στου Ερκείου Διός τον βωμό;
Η οργή δεν έχει κρίση. Πάντα ο νεαρός Νεοπτόλεμος θα σφραγίζει το δίκιο του με το σπαθί.
Καμιά ενοχή, καμιά σκέψη.

Ένα ηφαίστειο που δεν ρωτά κανένα αν πρέπει να εκραγεί.
Η Νεοπτολέμιος τιμωρία θα δικαιώσει στο μέλλον την Ιστορία.
Θα δικαιώσει;
Κατασκευασμένη δικαιοσύνη για οριοθετημένες ισορροπίες.
Τι ρόλο παίζουν οι βωμοί;
Το αίμα πάνω τους χαροποιεί θεούς και μόνο.
Ένα παιχνίδι φτηνής υποκρισίας για όσους δεν κατανοούν τις Ορφικές νότες στην αρχέγονη πεντατονία της φύσης.

Ο Οιαγρογέννητος, μέσα από την αταξία του Μαιναδικού θανάτου του, θα γίνεται αιώνιος Αργοναύτης, ταξιδευτής μιας απεραντοσύνης που η οργή θα είναι τα κουπιά και ούριος άνεμος ο κάθε κύκλος που τέλος ταξιδιού θα ονομάζεται. Γιατί οι αγέννητοι ταξιδευτές δεν είναι ορατοί στα μάτια των γηραιότερων.

Ώ Ευριδίκη, ποτέ δεν θα μάθεις τι σημαίνει πόθος, πάθος, αμφιβολία, φόβος. Θα γυρίζεις πάντα πίσω, ακολουθώντας τις αόρατες για τους πολλούς πέτρες του Σίσσυφου.
Ο αιώνιος άρχοντας είναι ο νικητής.
Έτσι νομίζει.
Μα σαν τελειώσουν οι γενιές των Αργοναυτών, κι αυτός δεν θά'χει θέση.


Νεοπτόλεμε, ποιό σπαθί μου χάρισες σήμερα;
Της οργής ή του θανάτου σου;
Δεν απαντάς.
Πάλι στη Σφίγγα θα προσφεύγω χωρίς χρησμό.
“Απέσβετο και λάλον ύδωρ”.
Φωτεινή είναι η σκιά του Απόλλωνα.
Αρκεί να αναζητήσω το Α-λφα της λύρας, χωρίς να αγνοήσω το Β-ήτα και την αμοιβαία βαρυτική
τους έλξη. Σε 860 έτη φωτός θα σε βρω Απόλλωνα.

Σε μια ράθυμη συντροφιά όλοι μαζί.
Ο Πρίαμος, ο Αστυάνακτας, ακόμα και ο Ορέστης.
Ποιά οργή;


Εδώ υπάρχουν μόνο τα μυστικά της Κόμης της Βερενίκης. Και η Σφίγγα ... που με βασανίζει.

ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ