Αναθεωρώντας τη λέξη πατριώτης

Της δημοσιογράφου Σμαράγδας Μιχαλιτσιάνου

Ορισμένες λέξεις μπορούν να προκαλέσουν συγκίνηση και να ξεσηκώσουν. Ωστόσο λέξεις που υπήρξαν άλλοτε επιβλητικές τα χρόνια της κρίσης έχασαν το νόημά τους .

Μήπως ήρθε η ώρα να αναθεωρήσουμε ορισμένες από αυτές τις λέξεις για να πάρουμε πίσω τη χαμένη μας αισθητική εντρυφώντας στα κείμενα των αρχαίων για να αποκαταστήσουμε την τάξη;

Σήμερα ξεκινώντας αυτή τη θεματική ενότητα περί χαμένης και παραποιημένης έννοιας των λέξεων που θεώρησα αναγκαιότητα των καιρών, θα ασχοληθώ με την τόσο παρεξηγημένη λέξη πατριώτης, που χρησιμοποιείται κατά κόρον αυτή την εποχή και έχει φέρει τον διχασμό ,γιατί την αλυσοδέσαμε. Στο λεξικό της κοινής νεοελληνικής γλώσσας , πατριώτης ο [patriótis] , θηλυκό. πατριώτισσα [patriótisa] είναι αυτός που έχει κοινό τόπο καταγωγής (χώρα, περιοχή, πόλη, χωριό) με κάποιον. συμπατριώτης, συμπολίτης, συγχωριανός.

Στις μέρες μας πατριώτης έφθασε να θεωρείται και ο εθνικιστής . Τον καλύτερο διαχωρισμό μεταξύ της έννοιας του εθνικιστή και αυτής του πατριώτη θεωρώ, ότι κάνει ο
Ντε Γκωλ, που φαίνεται να απαντά σε αυτό το ερώτημα: «Πατριωτισμός είναι όταν βάζεις πάνω απ' όλα την αγάπη για τη χώρα σου. Εθνικισμός είναι όταν βάζεις πάνω απ' όλα το μίσος για τις άλλες». Είναι γνωστό επίσης ότι ο όρος «σωβινισμός» σημαίνει τον υπερβολικό, πολεμοχαρή και φανατικό εθνικισμό και προέρχεται από τον γραφικό, ξεχασμένο ήδη στην εποχή του, γάλλο στρατιώτη της εποχής του Ναπολέοντα, τον Nicolas Chauvin. (Εφημερίδα Το Βήμα, 9/3/2008) .»

Πολύ σεμνά θα έλεγα απλά , ότι οι άνθρωποι έχουμε ανάγκη από τις πατρίδες.

« Από μια πατρίδα εγώ είμαι κι όσο κι αν το λησμονώ πάω προς μια πατρίδα πάω μια για πάντα να σταθώ !»

Το λέει εκπληκτικά ο Κωστής Παλαμάς.

Αναζητώντας με ταπεινότητα τον Αισχύλο, που κανείς ποτέ δεν θα πάει ποτέ πιο μακριά από τον μεγάλο τραγικό ποιητής της αρχαιότητας, όπως έχει πει ο σύγχρονος φιλόσοφος Κορνήλιος Καστοριάδης διδάσκομαι, ότι η αλαζονική και υβριστική συμπεριφορά του Ξέρξη, που έχει υπερβεί τα όρια και έχει ταράξει την κοσμική ισορροπία, φέρνει στη συνέχεια τη νέμεση που τιμωρεί τον υβριστή και αποκαθιστά την κοσμική τάξη. Έτσι συμβαίνει πάντα. Έτσι θα συμβεί και με τον Σόιμπλε που έχει διασαλεύσει την τάξη στην Ευρώπη.

Δεν είναι τυχαίο που υπάρχουν τα σπέρματα για όλους σχεδόν τους μέχρι σήμερα τύπους όλων των κοσμοθεωριών σε όλες
φιλοσοφικές – αισθητικές θεωρίες της αρχαίας Ελλάδας.
Μήπως πρέπει να ενσκήψουμε εκεί για να βρούμε τις λύσεις σε όσα μας
απασχολούν ; Μήπως






ΠΗΓΗ:https://www.facebook.com/smaragdamichalitsianou