Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα AΡΘΡΑ

Μίκης Θεοδωράκης: «Πόλεμος ή Ειρήνη;» - της Αναστασίας Βούλγαρη

Εικόνα
                                                                                               Κείμενα για τους «Διαλόγους στο Λυκόφως» του Μίκη Θεοδωράκη- (γ) Ο ΖΗΤΟΥΜΕΝΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ Αν ο πυρήνας της σκέψης του Μίκη Θεοδωράκη βρίσκεται στη θεωρία του για τον «νόμο της συμπαντικής αρμονίας », το τρίπτυχο «Ομιλία στους Δελφούς/Η αγριότητα του πολιτισμού 1 »- «Αντιμανιφέστο» 2 - «Συμπαντική Αρμονία» 3 , συνθέτει το μανιφέστο του νέου αγώνα. Ο Μίκης Θεοδωράκης ξεκινά από το πρόβλημα του πολέμου και της ειρήνης (Ομιλία στους Δελφούς) , συνεχίζει με το ζητούμενο του ελεύθερου χρόνου και του πολιτισμού (Αντιμανιφέστο) και καταλήγει στην πλήρη ολοκλήρωση του ανθρώπου με την ταύτισή του με τη συμπαντική αρμονία. Ο ζητούμενος άνθρωπος είναι εκείνος ο οποίος θα δράσει μέσα σ’ ένα περιβάλλον ειρήνης, αδούλωτης εργασίας, πολιτισμού και επικοινωνίας με τις τέχνες και θα δημιουργήσει και αναπτύξει το πραγματικά δημοκρατικό κοινωνικοπολιτικό σύστημα, του οποίου η ομαλή λειτουργία

Κείμενα για τους «Διαλόγους στο Λυκόφως» του Μίκη Θεοδωράκη- (β)

Εικόνα
«Πατριώτης, λάτρης του ελληνικού έθνους, διεθνιστής, ουτοπικός κομμουνιστής» , δηλώνει ο Μίκης Θεοδωράκης  στην επίμονη ερώτηση «πού τοποθετείτε τον εαυτό σας πολιτικά;» Στην ερώτηση «παραμένετε αριστερός;», απαντά: «Το αν είμαι ή όχι αριστερός δεν το δηλώνει η αστυνομική μου ταυτότητα ή κάποια άλλη ταυτότητα, αλλά οι ιδέες μου, οι πράξεις μου, η στάση ζωής και το έργο μου. Πέραν του ότι παραμένω πιστός στο παρελθόν μου, για το οποίο είμαι περήφανος και ευγνώμων, μια και με κάνει να ψηλώνω τόσο πολύ μέσα μου, ώστε να μην μπορεί να με αγγίξει αυτή η συντριπτική, η οπισθοδρομική, η αντιδραστική και σκοταδιστική πραγματικότητα που μας απειλεί, τόσο σαν άτομα όσο και σαν κοινωνία, πατρίδα και έθνος συνολικά.» (σ.433) Τί θλιβερό για την ελληνική κοινωνία να ζητά από τον Μίκη να της ξανασυστηθεί μετά από 73 χρόνια αγώνων, καλλιτεχνικής και πνευματικής δημιουργίας! Δείγμα πολιτισμικής πτώσης; Πνευματική ένδεια; Ενοχή; Αφού λοιπόν συστήθηκε εκ νέου ο Μίκης Θεοδωράκης, μέσα

«Διάλογοι στο Λυκόφως» του Μίκη Θεοδωράκη -Μια απόπειρα παρουσίασης

Της Αναστασίας Βούλγαρη    Εισαγωγή Το π αρόν, ανα π όφευκτα π ολυσέλιδο κεί μ ενο, δεν είναι π αρά η α π ό π ειρα π αρουσίασης του καινούριου βιβλίου τού Μίκη Θεοδωράκη μ ε την π αράθεση μ όνο των βασικών ση μ είων του. Ο λόγος για το νέο βιβλίο τού Μίκη Διάλογοι στο λυκόφως. Ενενήντα αυτούσιες συνεντεύξεις α π ό το 2003 έως το 2015. Προτίμησα να μην παραθέσω τα άγνωστα, στο πλατύ κοινό, ιστορικά γεγονότα-αποκαλύψεις της περιόδου 1960-1980, προκειμένου να δοθεί περισσότερη έμφαση στη θεοδωρακική σκέψη και μουσική και στον συνεχή αγώνα τού Μίκη για την εθνική ανεξαρτησία και την ελευθερία. Από την περίοδο της Εθνικής Αντίστασης, των Δεκεμβριανών και του Εμφυλίου παραθέτω ένα απόσπασμα για την εαμική γενιά και το συγκλονιστικό, έως δακρύων,  απόσπασμα για τη Μακρόνησο.     Ε π ο μ ένως, ο αναγνώστης π ου θέλει να γνωρίσει το βιβλίο  και να δια μ ορφώσει τη δική του ά π οψη θα π ρέ π ει να το μ ελετήσει εξ ’ ολοκλήρου. Αλλά ας  π εράσου μ ε  στο βιβλίο.   Ο λυρικός και