Αναρτήσεις

Πού θα πάμε απόψε; -Της Αναστασίας Βούλγαρη

Στέφανος Κορκολής-Σοφία Μανουσάκη Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα κάτω απ' τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά κάμε να σ' ανταμώσω κάποτε φάσμα χαμένο του τόπου μου κι εγώ Ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ  κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα κι ούτε κανένας με γνώριζε...  (Μανώλης Αναγνωστάκης-Μίκης Θεοδωράκης)  Συγκλονιστική η ερμηνεία της  Σοφίας Μανουσάκη , χθες στο Half Note, στην παράσταση του  Στέφανου Κορκολή . Εκεί ο Στέφανος κάνει μια μουσική αφήγηση της μουσικής του ιστορίας. Μας περιγράφει μουσικά πώς έπαιξε πιάνο, για πρώτη φορά στα τέσσερά του χρόνια, για τις εξετάσεις που έδωσε στο Ωδείο Αθηνών, παρουσιάζοντας μια δική του σύνθεση "κλασικής" μουσικής, που  άφησε έκπληκτο τον Μενέλαο Παλλάντιο, γιατί Στέφανος τότε ήταν έντεκα χρονών!  Στη συνέ

''ΟΛΑ ΤΑ ΒΡΑΧΙΑ'' ΤΗΣ ΒΙΒΗΣ ΦΑΡΣΑΛΙΩΤΟΥ-ΙΑΤΡΟΥ

Εικόνα
ΟΤΑΝ Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΗΝ ΒΙΒΗ ΦΑΡΣΑΛΙΩΤΟΥ  - ΙΑΤΡΟΥ      Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΖΕΣΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΣΟΥ Για κάποιον λόγο -που δεν τον ξέρω- δόθηκε το συγκεκριμένο σχήμα στην Καρδιά. Κι από τότε, βάλθηκαν όλα τα βράχια, οι πέτρες, τα σύννεφα και τα Ονειρα να σκαλίζονται και να στολίζονται με τούτη τη μορφή ..... Για να καθρεπτίζεται μέσα τους η Αγάπη. ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/profile.php?id=100000510247697&fref=photo

Για το μίσος, την υποκρισία και την καταστροφή

Εικόνα
  Μάνος Στεφανίδης Προς τους πρώην και τους δήθεν συντρόφους: Εκτός από το ταξικό μίσος, ας υπάρξει κάποτε και η ταξική αγάπη. Μια λοβοτομημένη κοινωνία δέχεται παθητικά και αδιαμαρτύρητα, δεκαετίες τώρα, αυτό τον βιασμό της καθημερινότητας της στις θεσμικές, πλέον, καταστροφές κάθε 17 Νοεμβρίου και κάθε 6 Δεκεμβρίου -με τα προεόρτια και τα μεθεόρτια τους- όπως και τους αναπόφευκτους εμπρησμούς του διαλυμένου κέντρου της Αθήνας όποτε οι επαγγελματίες συνδικαλιστές αποφασίσουν απεργία -διαδήλωση. Πρόκειται για εκατοντάδες διαδηλώσεις κάθε μέρα, δύο και τρεις φορές την ημέρα, οι οποίες παρά την μαχητικότητα και το εξ ορισμού δίκιο τους(;), δεν κατάφεραν ούτε την χώρα να γλυτώσουν από την πτώχευση ούτε τους Έλληνες από την τρομαχτική ανεργία και την ανάλογη διαπόμπευση από τους εταίρους -συμμάχους ούτε βέβαια την υποχρεωτική μετανάστευση που εξελίσσεται σε γάγγραινα ούτε τα κάπιταλ κοντρόλ να προλάβουν ή, έστω, να ακυρώσουν.   Θεωρούμε περίπου αυτονόητο ή και αναπό

Το μανιφέστο της «νέας τάξης» ως στρατηγική επιβίωσης. Νικολίτσα Γεωργοπούλου Καθηγήτρια Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας

Εικόνα
Το μανιφέστο της «νέας τάξης» ως στρατηγική επιβίωσης. Η ιστορία διδάσκει ότι κάθε μανιφέστο είναι εν πολλοίς ουτοπικό. Η ιστορία όμως προχωρεί με ουτοπίες, γιατί αλλοίμονο αν λείψει από τον άνθρωπο η ελπίδα η ζωογόνος! Νικολίτσα Γεωργοπούλου, Η ηθική της οικολογικής συνείδησης, Αθήνα 1995, σ. 129. ΠΗΓΕΣ:1)  https://www.facebook.com/lokin.platonos?fref=nf&pnref=story              2)  https://www.facebook.com/groups/427221314139625/?pnref=story              3)  https://www.facebook.com/D.Liantinis/?pnref=story Νικολίτσα Γεωργοπούλου Καθηγήτρια Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας Το ακόλουθο βιογραφικό σημείωμα είναι παρμένο από το   Hübners Who is Who 2006 , Verlag für Personenenzyklopädien AG/Schweiz, 2006 με κάποιες μετατροπές.  Θέση: Καθηγήτρια Φιλοσοφίας τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών - Γ.: Καλαμάτα, 30.11.1943 - Όνομα Συζύγου: Λιαντίνης - Τέκνα: Διοτίμα (Επίκουρος Καθηγήτρια της Μουσειοδιδακτικής της Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Α

Δημήτρης Λιαντίνης Έρωτας και θάνατος

Εικόνα
Κάθε φορά που ερωτεύονται δύο άνθρωποι, γεννιέται το σύμπαν. Η, για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που ερωτεύουνται δύο άνθρωποι γεννιέται ένας αστέρας με όλους τους πρωτοπλανήτες του. Και κάθε φορά που πεθαίνει ένας άνθρωπος, πεθαίνει το σύμπαν. Η, για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που πεθαίνει ένας άνθρωπος στη γη, στον ουρανό εκρήγνυται ένας αστέρας supernova. Έτσι , από την άποψη της ουσίας ο έρωτας και ο θάνατος δεν είναι απλώς στοιχεία υποβάθρου. Δεν είναι δύο απλές καταθέσεις της ενόργανης ζωής. Πιο πλατιά, και πιο μακρυά, και πιο βαθιά, ο έρωτας και ο θάνατος είναι δύο πανεπίσκοποι νόμοι ανάμεσα στους οποίους ξεδιπλώνεται η διαλεκτική του σύμπαντος. Το δραστικό προτσές δηλαδή ολόκληρης της ανόργανης και της ενόργανης ύλης. Είναι το Α και το ω του σύμπαντος κόσμου και του σύμπαντος θεού. Είναι το είναι και το μηδέν του όντος. Τα δύο μισά και αδελφά συστατικά του. Έξω από τον έρωτα και το θάνατο πρωταρχικό δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Αλλά ούτε είναι και

Toποθέτηση της ΣΠΙΘΑΣ στην εκδήλωση "Είναι η κρίση Βιώσιμη;"

Εικόνα
Διάλεξη στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιά 13/12/2015 - Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ/Money Show - Ελληνική Ακαδημία Τέχνης και Πολιτισμού. Σημαντική  πολιτική τοποθέτηση του σπιθιστή Στέλιου Διαμαντή (η πρόταση του Κίνηματος Ανεξάρτητων Πολιτών - ΣΠΙΘΑ του Μίκη Θεοδωράκη). ΠΗΓΗ: http://theodorakism.blogspot.gr/search/label/%CE%A3%CE%A0%CE%99%CE%98%CE%91

ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΙΣ ΓΕΝΙΕΣ ΠΟΥ ΕΡΧΟΝΤΑΙ -Έρχομαι-

Εικόνα
         Θέλω στο χορό μου να σηκώνουν σκόνη... σύννεφα σκόνη Να μην μείνει αδιάφορος κάνεις  Συμπιέζω στη φλέβα του αμπελιού  χυμούς ατρύγιτους. Ίσως... ίσως και να μην έχω γεννηθεί Μα έρχομαι Δεν θέλω να μου έχεις ζέστη γωνία. Δεν θέλω νανουρίσματα να μου πεις Παντρεύω τους αιώνες μέσα μου για να πλάσουν χιλιετηρίδες αγώνων Γι 'αυτο  δώσ' μου ένα χωράφι για να θερίσω την οργή όσων έφυγαν με σκυφτό κεφάλι τη νύχτα που χόρευαν οι λύκοι την ώρα που ένας πεύκος ιδρωνε ρετσίνι την αγωνία του καλοκαιριού καθώς έβλεπε τα δόντια του χειμώνα Ξεκρέμασα τα σανδάλια μου απ'τα σχοινιά των άστρων Θέλω στο χορό μου να σηκώνουν σκόνη... σύννεφα σκόνη Να μην μείνει αδιάφορος κάνεις στον κυκλώνα που ετοιμάζω Έρχομαι Μα άνοιξε μου ένα παράθυρο να δω τον ουρανό που μου αναλογεί Έρχομαι Και αν δεν μπορείς να κάνεις τίποτα από αυτά που σου ζητάω σταμάτα να χειροκροτάς τους λύκους που χορεύουν Γιατί Έρχομαι ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ

Ζωή Κωνσταντοπούλου: "Η Επιτροπή Αλήθειας Δημοσίου Χρέους, διώκεται πολιτικά από τους νεομνημονιακούς"

Εικόνα
Εκτύπωση Facebook Twitter Το έργο της Επιτροπής Αλήθειας Δημοσίου Χρέους μετά τις 20.09.2015, τη διεθνή δραστηριότητά της, καθώς και τα επόμενά της βήματα παρουσίασαν σήμερα σε συνέντευξη τύπου που πραγματοποιήθηκε στον Δικηγορικό Σύλλογο Αθηνών, η τέως Πρόεδρος της Βουλής, Ζωή Κωνσταντοπούλου και τα μέλη της Επιτροπής, Γιώργος Κασιμάτης (ομ. καθηγητής Συνταγματικού Δικαίου) και Λεωνίδας Βατικιώτης (οικονομολόγος, δημοσιογράφος). Ιδιαί­τε­ρη ανα­φο­ρά έκανε η Ζωή Κων­στα­ντο­πού­λου στις κυ­βερ­νη­τι­κές επι­θε­σεις που δέ­χθη­κε η Επι­τρο­πή Αλή­θειας το τε­λευ­ταίο διά­στη­μα. Μί­λη­σε για την εξα­φά­νι­ση του πο­ρί­σμα­τος από την ιστο­σε­λί­δα της Βου­λής, την πρα­ξι­κο­πη­μα­τι­κή κή­ρυ­ξη λήξης ερ­γα­σιών, την πα­ρα­βί­α­ση των γρα­φεί­ων της Επι­τρο­πής, αλλά και του δικού της γρα­φεί­ου με εντο­λή του Προ­έ­δρου της Βου­λής, Ν. Βού­τση, γνω­στο­ποιώ­ντας ότι κα­τέ­θε­σε μή­νυ­ση για το γε­γο­νός.  "Η Επι­τρο­πή Αλή­θειας Δη­μο­σί­ου Χρέ­ους διώ­κε­ται πο­λι

ΧΡΙΣΤΟΣ ΓΕΝΝΑΤΑΙ ΣΗΜΕΡΟΝ;

Εικόνα
Χριστός γεννάται σήμερον; Σε ποιά κοινωνία; Κάτω από ποιό πρίσμα ηθικής; Ποιός φωτεινός αστέρας θα δείξει το στίγμα της φάτνης Του; Τίποτα. Κόκα κόλα, εκτέλεση της κοινωνικής μας μονοτονίας, πλαστικά χαμόγελα, αγορασμένες καπιλαστικές γκριμάτσες. Και στα σπίτια μας λευκές κουρτίνες για να εμποδίζουν την σκοτεινή πραγματικότητα να διεισδύει στα σπίτια μας και στις ψυχές μας, που χαρούμενες ως δέκα μωρές παρθένες ετοιμάζονται να καταβροχθίσουν την γεμιστή γαλοπούλα και την άδεια ηθική μας. Τα smart phone έτοιμα για τις γιορτινές φωτογραφίες. Φωτογραφίες ενός δευτερόλεπτου ψεύτικης κονσερβοποιημένης χαράς. Και τα παπούτσια μας γυαλισμένα μα χωρίς πάτους, θα μας οδηγήσουν σε ρυθμούς βαλς, πάνω σε κατασκευασμένα παγοδρόμια νεκρών συνειδήσεων. Χριστός γεννάται. Έ, και; Ο άνθρωπος να είναι καλά. Πρόσφυγες, νεκρά παιδιά, μιλιταριστές ειρηνοποιοί, άστεγοι, διαλυμένες οικογενειακές οικονομίες... Έ, και; Χριστός γεννάται. Μακάρι και του χρόνου να είμα