Αναρτήσεις

ΤΑ ΟΠΛΑ ΤΟΥ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΟΧΙ ΤΟΥ ΛΑΟΥ !

Εικόνα
Η πορεία της Ελλάδας προς το κρεματόριο.και η αντίσταση των πολιτών. Από το 2010 η Ελλάδα εισέρχεται στην πιο κρίσιμη καμπή εξάρτησης από ξένα οικονομικά κέντρα. Κάποιοι επιχειρούν την ολική υποδούλωση.  Απουσία Εφιάλτη και Κερκόπορτας, η πολιτειακή άλωση γίνεται εντός της Βουλής των Ελλήνων.  Το άρθρο 28 του Συντάγματος παραφρασμένο , η εξουσία του πολίτη όπως την ορίζει το Σύνταγμα ανύπαρκτη κ αι η βάση της ελληνικής κοινωνίας κατακερματισμένη σε κινήματα και κινήσεις  χωρίς συνοχή, με σημαίες ιδεολογημάτων, που αυτό ευνοεί τους κυβερνητικούς στην ολοκλήρωση του έργου της υποτέλειας. Τα δύο μεγάλα στρατόπεδα των μνημονιακών και των αντι-μνημονιακών, περνάνε μέσα από τις Συμπληγάδες της πενταετίας, με ορατή την εξαθλίωση και την οικονομική δυσπραγία να στέλνει χιλιάδες συμπολίτες στα μπαλκόνια του θανάτο υ . 2015. Το σκηνικό φαίνεται ότι αλλάζει.  Μία  '' Αριστερ ή '' κυβέρνηση στο πρόσωπο του Σύριζα με στήριξη από την παράταξη της ''

ΠΑΣΗ ΘΥΣΙΑ”...

Εικόνα
ΤΟΥ ΟΘΩΝΑ ΙΑΚΩΒΙΔΗ Πρός άρση παρεξηγήσεων, πρέπει να πώ εξ αρχής πως προσωπικά, δεν είμαι δογματικά τοποθετημένος, ούτε στην έξοδο, ούτε στην παραμονή της Ελλάδας στην Ευρωζώνη, δηλαδή στο Ευρώ. Ούτε στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ). Πιστεύω πως η συμμετοχή της Ελλάδας σε ευρύτερους συνασπισμούς πρέπει να επιδιώκεται όταν αυτή η συμμετοχή, προσφέρει σημαντικά ωφέλη, το αντίκρυσμα στα οποία, δεν πρέπει να είναι μεγαλύτερο του οφέλους που προσφέρουν. Αυτές τις μέρες, η έκφραση αυτή (“πάση θυσία”) κυριαρχεί στην υποστήριξη της θέσης που θέλει το Ευρώ να είναι το νόμισμα της Ελλάδας και η Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ) να είναι ο πολιτικός συνασπισμός στον οποίο η Ελλάδα πρέπει να ανήκει.      Μάλιστα, στη ρητορική που αναπτύσσεται, η υπαγωγή ή μή στο Ευρώ, ταυτίζεται και με την παραμονή ή όχι, στην ΕΕ, κάτι που δεν είναι έτσι. “Στην Ευρωζώνη πάση θυσία”, απαιτεί το Ποταμίσιο τέλμα και ο καναλίσιος οχετός. “Δηλαδή ρε παλληκάρι/κοπελιά μου, τί εννοείς” (θέλω να ρωτήσω τον καθ' ένα

TO OXI ENOΣ ΛΑΟΥ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΕΤΑΙΡΟΥΣ ΚΑΙ ΕΤΑΙΡΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ

Εικόνα
ΟΧΙ Μέσα στις ώρες της οικονομικής κρίσης των τελευταίων χρόνων, αναπολούμε πολλές φορές την χαμένη εθνική μας ανεξαρτησία και την οικονομική ευμάρεια που κατά καιρούς χάϊδευε τη χώρα αλλά και το ατομικό μας πορτοφόλι. Είναι όμως έτσι; Ή όλα αυτά είναι ένα όνειρο που ξεπηδά μέσα από τη μέθη από το κομματικό αφιόνι, που διακόσια χρόνια μας ποτίζουν αυτοί που έχουν τα ηνία της χώρας; Βασιλευόμενες δημοκρατίες, ολοκληρωτικά καθεστώτα, Συντάγματα και εκλογές για τον λαό, χωρίς ποτέ ο λαός να συμμετέχει. Και κάπου πάνω απ’ τα κεφάλια μας ένα γκρίζο σύννεφο που η «δημοκρατική ολιγαρχία» το ονόμασε εθνικό νόμισμα. Αποθανόντος του φοίνικος, εγεννήθη η δραχμή και είχαμε όνειρα γι’ αυτή την κόρη. Μα Βαυαροί από τα χρόνια του Όθωνα το 1833 την έπεισαν να κάνει σχέση και να είναι εξαρτημένη από το γαλλικό φράγκο. Η σχέση δεν πήγε καλά και ο δεσμός χάλασε και όπως αρμόζει σε κάθε νέα γυναίκα, με συμβουλές και επιταγές της κρατικογένειάς της, συνδέθηκε με την αγγλική λύρα. Μα όλ

ΕΒΓΑΛΕ ΒΡΩΜΑ Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΟΤΙ ΞΟΦΛΗΣΑΜΕ ... ΣΚΑΣΜΟΣ ΟΙ ΡΗΤΟΡΕΣ ΠΟΛΥ ΜΙΛΗΣΑΤΕ!

Εικόνα
Ιούλιος. Μία Κυριακή διαφορετική από τις άλλες. 5 του μήνα και ψάχνει ο σύντροφος τον σύντροφο να μετρήσουν τις δυνάμεις τους στο σήκωμα του ήλιου. Εδώ δεν είναι ένα απλό δημοψήφισμα αν και το ψηφοδέλτιο γράφει : ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΕΣΩΤΕΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΑΝΑΣΥΓΚΡΟΤΗΣΗΣ. Δημοψήφισμα της 5 Ιουλίου 2015 και το ερώτημα αρχίζει. "Πρέπει να γίνει αποδεκτό το σχέδιο συμφωνίας, το οποίο κατέθεσαν η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο Eurogroup της 25.06.2015 και αποτελείται από δύο μέρη, τα οποία συγκροτούν την ενιαία πρότασή τους". Δεξιά του ψηφοδελτίου το δίλημμα :  ΔΕΝ ΕΓΚΡΙΝΕΤΑΙ ΟΧΙ και ΕΓΚΡΙΝΕΤΑΙ ΝΑΙ                                                       Και κάνατε το μεγάλο λάθος. Αυτό το όπλο δεν σας ανήκει, γιατί το ΟΧΙ το ψήφισε η περηφάνεια ενός λαού, που δεν μπαίνει σε οικονομικές αναλύσεις και στατιστικούς πίνακες για τα κοστολογημένα μέτρα που προτείνατε στους δανειστές. Ο ιστορικός συμβιβασμός
Εικόνα
 Του καθηγητή κοινωνιολογίας Ηλία Φιλιππίδη 1. Τα δεδομένα του ελλαδικού προβλήματος Το δημοψήφισμα είναι θεσμός της αμέσου δημοκρατίας και απαιτεί από τον λαό ένα επίπεδο πολιτικής ωριμάνσεως . Επειδή οι περισσότεροι Έλληνες, γνωστικά τουλάχιστον, έχουμε συνειδητοποίηση τις παθογένειες μας, καλό θα είναι, παραμονές μιας σημαντικής ψηφοφορίας, να ανακαλέσουμε στην μνήμη μας τις βασικότερες από αυτές, όπως: α. ότι πρέπει να είμαστε υπεύθυνοι πολίτες και όχι δεδομένοι ψηφοφόροι και χειραγωγούμενοι οπαδοί του οποίου κόμματος. Δυστυχώς ο κομματισμός μας ήταν αυτός, που δημιούργησε τον Γαργαντούα της μεταπολιτευτικής κομματοκρατίας β. ότι πρέπει όχι μόνο να σκεπτόμαστε το μέλλον και να το προγραμματίζουμε αλλά και να του δίνουμε την προτεραιότητα έναντι του παρόντος. Δυστυχώς ο παροντισμός μας ήταν μία βασική αιτία, για να καταντήσει σήμερα η ένδοξη πατρίδα μας σε αποικία χρέους. Το συμπέρασμα λοιπόν είναι ότι πρέπει να αξιοποιήσουμε την ευκαιρία του

Το ΟΧΙ επανάληψη του 1940;

Εικόνα
 Tου καθηγητή κοινωνιολογίας Ηλία Φιλιππίδη 1.Η ιστορία επαναλαμβάνεται; Λέγεται ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται αλλά ως φάρσα. Όμως η Ελληνολογία ως μακροκοινωνιολογία του Ελληνισμού, εφαρμόζοντας ως βασικό κανόνα της το αξίωμα του Αντισθένη «Αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις», διαφοροποιεί τον χαρακτήρα της ιστορικής επαναλήψεως, οπότε:                                                                                   Αρχή σοφίας ονομάτων επίσκεψις α. όταν ο ίδιος ο άνθρωπος παίρνει την πρωτοβουλία κατ’ ουσίαν να αντιγράψει ένα ιστορικό δεδομένο και μάλιστα να το σκηνοθετήσει πολιτικά ως αναβίωση της ιστορίας, τότε η ιστορία τον εκδικιέται και επιστρέφει μεν αλλά ως γελοιοποίηση προσώπων και καταστάσεων. Μια τέτοια ουρανομήκης γελοιοποίηση απετέλεσε η «αναβίωση »του Ρωμαϊκού μεγαλείου από τον επίδοξο αυτοκράτορα Μπενίτο Μουσσολίνι! Το παράδειγμα του Μπενίτο έχει σχέση ιδιαίτερα με την Ελλάδα, διότι η ιστορία «χρησιμοποίησε» στην περίπτωση του την πατρίδα μας,

Δειλοί, μοιραίοι κι άβουλοι αντάμα... Θα φέρουμε το θάμα

Εικόνα
ΤΗΣ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΥ ΣΜΑΡΑΓΔΑΣ ΜΙΧΑΛΙΤΣΙΑΝΟΥ Αυτό έγραφε το πανό που δέσποζε προχθές στη μεγαλειώδη συγκέντρωση για ΟΧΙ στην πλατεία Συντάγματος. Κι επειδή από την πολύ μαλακία κινδυνεύουμε να καταστραφούμε ολοσχερώς , όπως ισχυρίζονται οι τοκογλύφοι και τα τσιράκια τους εδώ, ας την κόψουμε. Λεφούσια κόσμου έβγαιναν προχθές από το μετρό στο Σύνταγμα βροντοφωνάζοντας το Όχι, της αξιοπρέπειας της δημοκρατίας της ζωής , ενώ τα δάχτυλα των ανθρώπων έσμιγαν σε ένα παρατεταμένο χειροκρότημα. Τόσο εκκωφαντικό, που σίγουρα θα προκάλεσε πολύ πόνο στα αυτιά των τοκογλύφων και των υποτακτικών τους εδώ, που πέντε χρόνια τώρα εμπνέουν στο λαό το φόβο αντί την ανάπτυξη. Λέμε όχι λοιπόν, στα μνημόνια και τη λιτότητα. Γυρνάμε την πλάτη στους συνεργάτες των δανειστών , στους γερμανοτσολιάδες . Λέμε όχι στην πρόταση των δανειστών γιατί σημαίνει πιο βαθιά ύφεση. Λέμε όχι και βγάζουμε επιτέλους τη θηλιά από το λαιμό μας , για να μην πνιγούμε Λέμε όχι για να μην υπάρξουν άλλοι άνεργοι. Λέ

ΟΙ ΚΑΚΕΣ ΣΥΝΗΘΕΙΕΣ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΚΑ ΔΙΛΗΜΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΚΕ ...

Εικόνα
 Της Σοφίας Λουκά Έννοιες ταυτόσημες ή αντικρουόμενες μέσα από την πυραμιδική δομή του κόμματος που δεν αφήνει περιθώρια στο "κοινό" να αποφασίσει στη βάση του. Η σημερινή κυβέρνηση έθεσε ένα ερώτημα με την μορφή δημοψηφίσματος. Μέσα σε επτά δημοψηφίσματα που έχουν γίνει, θα μπορούσαμε να πούμε πολλά ως ανάλυση για την πρακτική της κυβέρνησης του Σύριζα.                                                                     Αλλά εδώ η οπτική γωνία αλλάζει. Για να δούμε πώς τα μικρά παιδιά που στριμωγμένα στην γωνιά του παιδικού τους δωματίου γκρινιάζουν στην μητέρα τους, γιατί δεν τους αφήνει να δοκιμάσουν το γλυκό στο βάζο; Αν είχαν ωριμάσει, θα έφτιαχναν το δικό τους γλυκό, και ανάμεσα στη μητέρα και στα παιδιά θα υπήρχε ισορροπία. Αλλά υπάρχουν και αυτά. 90 χρόνια και να παραμένεις παιδί... Από την μία άποψη είναι καλό αλλά η παρατεταμένη παιδικότητα και εφηβεία, δεν οδηγεί στην ωρίμανση. Και η Πολιτεία δεν έχει ανάγκη από παιδικότητες αλλά από έμπει