Σώπα Λουκά, οι πολεμιστές ποτέ δε ρωτάνε.
Λουκάς Θάνος Αθήνα 2017 Ακούω τον Νίκο στην ανέκδοτη αυτή ηχογράφηση. Η ίδια έκπληξη, η ίδια αποκάλυψη όπως τότε πριν σαράντα χρόνια που τον πρωτοάκουσα στα Ριζίτικα. Τότε δεν ήξερα γιατί ήθελα μόνο τον Ξυλούρη να τραγουδίσει τα τραγούδια μου. Τώρα ακόμα δεν ξέρω, μόνο νιώθω όπως τότε μιά ιερή τελετουργία να διαπερνά από άκρη σ' άκρη το κορμί μου. Το απώτερο παρελθόν και το μέλλον του Απόλλωνα που χορεύουν τον Διόνυσο του παρόντος μου στους ήχους της ανυπότακτης Κρήτης με τη γλώσσα την Ελληνική... αυτή νομίζω την μεγάλη εντολή μου παραδίδει ο αρχαγγελικός φίλος μου. Είπα φίλος μου...πόσο τυχερός λοιπόν άνθρωπος είμαι... Έγραφα τραγούδια από μικρός. Δεν ήθελα κανέναν να μου τα τραγουδήσει. Άκουσα τα Ριζίτικα. Η πρώτη μεγάλη μουσική αποκάλυψη για μένα. Ένας κόσμος απλώθηκε, άνοιξε με ελευθέρωσε ο ήχος. -Μόνο αυτή τη φωνή θέλω για τα τραγούδια μου πατέρα , είπα. - που να τον βρούμε τον Ξυλούρη παιδί μου, μου απάντησε σαστισμένα ο πατέρας μου... κι όμως τον βρήκαμε.