Ευρωπαϊκή κρίση...Ο μεγαλύτερος κίνδυνος ελλοχεύει στην υποτίμηση της κρισιμότητας της ιστορικής στιγμής
«Μπορούμε να αποκλείσουμε ότι οι άμεσες οικονομικές κρίσεις από μόνες τους παράγουν κομβικά ιστορικά γεγονότα, το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να δημιουργήσουν ένα πιο ευνοϊκό περιβάλλον για τη διάδοση ορισμένων τρόπων σκέψης και συγκεκριμένων τρόπων να θέτουμε και να λύνουμε τα ερωτήματα που συνδέονται με το σύνολο της επακόλουθης ανάπτυξης της εθνικής ζωής.»[1] Αντόνιο Γκράμσι 1891-1937 Φιλόσοφος-πολιτικός επιστήμονας. Οι περισσότεροι έγκυροι μελετητές κατανοούν ότι δεν αντιμετωπίζουμε ούτε μια κυκλική κρίση χαρακτηριστική της καπιταλιστικής ιστορίας ούτε μια κρίση ρύθμισης του καπιταλισμού. Αντίθετα, βρισκόμαστε μπροστά σε μια κρίση που σχετίζεται με το καθεστώς της καπιταλιστικής συσσώρευσης και το πολιτικό και διεθνές σύστημα που τη συνοδεύει, με άλλα λόγια μια συστημική κρίση. Ακόμα και για τις κυρίαρχες ελίτ η κατάσταση εξακολουθεί να είναι επισφαλής.