Αναρτήσεις

Εμφάνιση αναρτήσεων με την ετικέτα ΠΟΛΙΤΙΚΗ

Στον Ελληνικό Λαό: Στηρίζουμε την μήνυση κατά του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα για εσχάτη προδοσία

Στήριξη σε μήνυση κατά του πρωθυπουργού Αλέξη Τσίπρα για εσχάτη προδοσία https://secure.avaaz.org/el/petition/Ston_Elliniko_Lao_Stirixi_se_minysi_kata_toy_prothypoyrgoy_Alexi_Tsipra_gia_eshati_prodosia/?cAlZcgb Via Quadro 27 D 80070 S  Avv. Antonios Antoniadis. Angelo d’ Ischia (NA) Tel: Italia:+ 39 334 2925832 Ελλάδα +306939347926 ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΕΙΣΑΓΓΕΛΕΑ ΤΟΥ ΑΡΕΙΟΥ ΠΑΓΟΥ ΑΝΑΦΟΡΑ ( Αρθ.10 Συντάγματος) ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ ΑΛΕΞΗ ΤΣΙΠΡΑ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟΥ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ ΓΙΑ ΠΑΡΑΒΑΣΗ ΤΟΥ ΑΡΘΡΟΥ 134 Ποιν. Κωδ. Ο υπογεγραμμένος Αντώνιος Αντωνιάδης γεννηθείς εις την Αθήνα στις 31.07.1954 υιός του Κίμωνος Χατζηαντωνιάδη και της Καλλιόπης Χατζηαντωνιάδου, το γένος Καρβούνη, κάτοικος Ιταλίας Via Quadro 27/D - 80070 Sant’Angelo di Ischia ( NA) δικηγόρος (avvocato) εγγεγραμμένος εις τον δικηγορικό σύλλογο της Νεαπόλεως Ιταλίας, με αριθμό δικηγορικής ταυτότητος ΑΑ014695 αιτείται την αυτεπάγγελτη δίωξη του Έλληνα πρωθυπουργού κυρίου Αλέξη Τσίπρα, γιά το αδίκημα της εσχάτης προδοσ

Τι είναι ο Αναρχικός Κομμουνισμός

Εικόνα
Τι; Αναρχικός κομμουνισμός; Σίγουρα αυτό αποτελεί μια αντίφαση των όρων. Κομμουνισμός δεν σημαίνει ένα δρακόντειο αστυνομικό κράτος και αναρχισμός την καταστροφή του κράτους; Τότε, δεν είναι σίγουρα ασυμβίβαστοι μεταξύ τους αυτοί οι όροι; Λοιπόν, αυτό το άρθρο υποστηρίζει το αντίθετο. Μια α-κρατική και εθελοντική μορφή κομμουνισμού είναι το απαραίτητο συμπλήρωμα του αναρχισμού. Πιστεύω ότι ο αναρχισμός είναι απραγματοποίητος χωρίς αυτό. Από την εμπειρία μου στους αναρχικούς κύκλους της Aotearoa (σ.τ.μ.: η ονομασία της Νέας Ζηλανδίας από τους ιθαγενείς Μάορι που χρησιμοποιούν και οι περισσότεροι αναρχικοί αυτής της χώρας), φαίνεται ότι αρκετοί αναρχικοί βρίσκονται αγκυλωμένοι σε μια απλουστευτική αντίληψη, ότι ο αναρχισμός είναι απλώς και μόνο κάτι που έχει να κάνει με τη συγκρότηση μικρών ομάδων (collectives) φίλων (affinity groups – ομάδες συγγένειας), οι οποίες συγκαλούν ακανόνιστες χρονικά συνελεύσεις, όπου ο καθένας κάθεται σε κύκλο και προσπαθεί να είναι αντιεξουσιαστής.

Ανοιχτή επιστολή στον Μανώλη Γλέζο

Εικόνα
Ανοιχτή επιστολή στον Μανώλη Γλέζο Αγαπημένε του λαού Μανώλη, Οι σάλπιγγες της υποτέλειας ήχησαν επισήμως τον Μάιο του 2010, όταν η τότε κυβέρνηση Πασοκ, με πρωθυπουργό τον Γεώργιο Παπανδρέου τον νεώτερο, υπέγραψε την πρώτη δανειακή σύμβαση, με την Τρόικα, σύμφωνα με την οποία η Ελλάδα παραιτήθηκε από την προστασία του Διεθνούς Δικαίου, παραιτήθηκε από τα δικαιώματα της εθνικής κυριαρχίας και δέχτηκε τη δέσμευση του συνόλου της περιουσίας της Χώρας. Αυτοί οι όροι μπήκαν σε όλα τα μνημόνια. Και στο τελευταίο της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ. Αυτό συνέβη για πρώτη φορά στην ιστορία της ανθρωπότητας. Ήδη ο Μίκης Θεοδωράκης και ο Γιώργος Κασιμάτης, είχαν επισημάνει τον κίνδυνο της μεγάλης καταστροφικής περιπέτειας που έμπαινε η πατρίδα. Ο Μίκης ίδρυσε την Σπίθα και μαζί με τον Γ. Κασιμάτη κάλεσαν όλες τις πατριωτικές, προοδευτικές δυνάμεις της Χώρας και όλο τον λαό, σε αντίσταση και  αγώναεθνικοαπελευθερωτικό, με διακύβευμα την εθνική ανεξαρτησία και άμεσο -πρώτο στό

Η Μαρξική θεωρία του Κράτους και της Ιδεολογίας(Θεωρητική διάκριση βάσης-εποικοδομήματος στον ιστορικό υλισμό του Μαρξ)

Εικόνα
Γράφει ο Γεώργιος Α. Κωστόπουλος Ο Καρλ Μαρξ σ΄εξώφυλλο του περιοδικού TIME Ο Καρλ Μαρξ (1818-1883) ήταν Γερμανός κοινωνιολόγος και φιλόσοφος και θεωρείται ο θεμελιωτής του κομμουνισμού. Ο μαρξισμός, που γεννήθηκε εξαιτίας των κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων που επέφερε η βιομηχανική επανάσταση στην ευρωπαϊκή κοινωνία, αποτελεί το σοσιαλιστικό κίνημα του 19 ου αιώνα. Στο πλαίσιο του ιστορικού υλισμού, ο Μαρξ εξαλείφει τις διαχωριστικές γραμμές που θέτουν οι ιδεαλιστικές προσεγγίσεις ανάμεσα στην ιστορία και στην πολιτική οικονομία και δίνει το στίγμα στην ιστορία της παραγωγής των υλικών αγαθών, εμφανίζοντας στο προσκήνιο την εργασία και τις μορφές οργάνωσής της (Μαρξ, 1997:11-12, 68). Με αφετηρία την αντίληψη ότι η οικονομική δομή μιας κοινωνίας καθορίζει το νομικό, πολιτικό και ιδεολογικό της στερέωμα, ο Μαρξ αντιλαμβάνεται το κράτος ως <<όργανο>> ταξικής κυριαρχίας και την ιδεολογία ως μέσο κατανόησης, αλλά και παρερμηνείας της κοινωνικής πρ