ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ

Όσοι και όσες θα είμαστε Αθήνα την Πέμπτη πρωί 31/12 (ώρα 9πμ) ας ενισχύσουμε την εκδήλωση διαμαρτυρίας κατά των πλειστηριασμών όπως αποφασίστηκε στην τελευταία μας συνέλευση. Έτσι από τις 9 το πρωί θα είμαστε εκεί με το αντίσκηνο, το πανό, τη μικροφωνική και το κείμενο που θα μοιράζουμε (δείτε το στο επισυναπτόμενο). Θα λέμε τα κάλαντα και αν είμαστε πολλοί θα τα πούμε και μέσα σε τράπεζες για να μαζέψουμε και κανένα ευρώ ... Τα κάλαντα είναι τα εξής: (προσόμοιο στο  Αρχιμηνιά κι Αρχιχρονιά ). Αρχιμηνιά κι αρχιχρονιά το σπίτι σου το χάνεις πια έτσι θέ- έτσι θέλει ο τραπεζίτης και το κρά- και το κράτος φορομπήχτης. Όμως ακούστε το καλά κοράκια και αρπαχτικά  δεν θα πά-α-α- ρετε κανένα σπίτι απ' τα χέ- απ' τα χέρια δανειολήπτη. Επειδή θα κάνει κρύο όποιος θέλει ας φέρει κανένα τσίπουρο και ποτηράκια. Χρειαζόμαστε ακόμη 2-3 τρίγωνα (μπορούν να φτιαχτούν αυτοσχέδια). Έχουμε και ντέφι άρα αναζητείται κρουστός-πε

Στέφανος Κορκολής-Σοφία Μανουσάκη Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα κάτω απ' τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά κάμε να σ' ανταμώσω κάποτε φάσμα χαμένο του τόπου μου κι εγώ Ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ  κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα κι ούτε κανένας με γνώριζε...  (Μανώλης Αναγνωστάκης-Μίκης Θεοδωράκης)  Συγκλονιστική η ερμηνεία της  Σοφίας Μανουσάκη , χθες στο Half Note, στην παράσταση του  Στέφανου Κορκολή . Εκεί ο Στέφανος κάνει μια μουσική αφήγηση της μουσικής του ιστορίας. Μας περιγράφει μουσικά πώς έπαιξε πιάνο, για πρώτη φορά στα τέσσερά του χρόνια, για τις εξετάσεις που έδωσε στο Ωδείο Αθηνών, παρουσιάζοντας μια δική του σύνθεση "κλασικής" μουσικής, που  άφησε έκπληκτο τον Μενέλαο Παλλάντιο, γιατί Στέφανος τότε ήταν έντεκα χρονών!  Στη συνέ

ΟΤΑΝ Η ΤΕΧΝΗ ΤΗΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΕ ΤΗΝ ΒΙΒΗ ΦΑΡΣΑΛΙΩΤΟΥ  - ΙΑΤΡΟΥ      Σ' ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΜΟΙΡΑΖΕΣΑΙ ΜΑΖΙ ΜΑΣ ΤΟΝ ΕΡΩΤΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ ΣΟΥ Για κάποιον λόγο -που δεν τον ξέρω- δόθηκε το συγκεκριμένο σχήμα στην Καρδιά. Κι από τότε, βάλθηκαν όλα τα βράχια, οι πέτρες, τα σύννεφα και τα Ονειρα να σκαλίζονται και να στολίζονται με τούτη τη μορφή ..... Για να καθρεπτίζεται μέσα τους η Αγάπη. ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/profile.php?id=100000510247697&fref=photo

  Μάνος Στεφανίδης Προς τους πρώην και τους δήθεν συντρόφους: Εκτός από το ταξικό μίσος, ας υπάρξει κάποτε και η ταξική αγάπη. Μια λοβοτομημένη κοινωνία δέχεται παθητικά και αδιαμαρτύρητα, δεκαετίες τώρα, αυτό τον βιασμό της καθημερινότητας της στις θεσμικές, πλέον, καταστροφές κάθε 17 Νοεμβρίου και κάθε 6 Δεκεμβρίου -με τα προεόρτια και τα μεθεόρτια τους- όπως και τους αναπόφευκτους εμπρησμούς του διαλυμένου κέντρου της Αθήνας όποτε οι επαγγελματίες συνδικαλιστές αποφασίσουν απεργία -διαδήλωση. Πρόκειται για εκατοντάδες διαδηλώσεις κάθε μέρα, δύο και τρεις φορές την ημέρα, οι οποίες παρά την μαχητικότητα και το εξ ορισμού δίκιο τους(;), δεν κατάφεραν ούτε την χώρα να γλυτώσουν από την πτώχευση ούτε τους Έλληνες από την τρομαχτική ανεργία και την ανάλογη διαπόμπευση από τους εταίρους -συμμάχους ούτε βέβαια την υποχρεωτική μετανάστευση που εξελίσσεται σε γάγγραινα ούτε τα κάπιταλ κοντρόλ να προλάβουν ή, έστω, να ακυρώσουν.   Θεωρούμε περίπου αυτονόητο ή και αναπό

Το μανιφέστο της «νέας τάξης» ως στρατηγική επιβίωσης. Η ιστορία διδάσκει ότι κάθε μανιφέστο είναι εν πολλοίς ουτοπικό. Η ιστορία όμως προχωρεί με ουτοπίες, γιατί αλλοίμονο αν λείψει από τον άνθρωπο η ελπίδα η ζωογόνος! Νικολίτσα Γεωργοπούλου, Η ηθική της οικολογικής συνείδησης, Αθήνα 1995, σ. 129. ΠΗΓΕΣ:1)  https://www.facebook.com/lokin.platonos?fref=nf&pnref=story              2)  https://www.facebook.com/groups/427221314139625/?pnref=story              3)  https://www.facebook.com/D.Liantinis/?pnref=story Νικολίτσα Γεωργοπούλου Καθηγήτρια Τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας Το ακόλουθο βιογραφικό σημείωμα είναι παρμένο από το   Hübners Who is Who 2006 , Verlag für Personenenzyklopädien AG/Schweiz, 2006 με κάποιες μετατροπές.  Θέση: Καθηγήτρια Φιλοσοφίας τμήματος Κοινωνικής Θεολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών - Γ.: Καλαμάτα, 30.11.1943 - Όνομα Συζύγου: Λιαντίνης - Τέκνα: Διοτίμα (Επίκουρος Καθηγήτρια της Μουσειοδιδακτικής της Ιστορίας της Τέχνης στο Πανεπιστήμιο Α

Κάθε φορά που ερωτεύονται δύο άνθρωποι, γεννιέται το σύμπαν. Η, για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που ερωτεύουνται δύο άνθρωποι γεννιέται ένας αστέρας με όλους τους πρωτοπλανήτες του. Και κάθε φορά που πεθαίνει ένας άνθρωπος, πεθαίνει το σύμπαν. Η, για να μικρύνω το βεληνεκές, κάθε φορά που πεθαίνει ένας άνθρωπος στη γη, στον ουρανό εκρήγνυται ένας αστέρας supernova. Έτσι , από την άποψη της ουσίας ο έρωτας και ο θάνατος δεν είναι απλώς στοιχεία υποβάθρου. Δεν είναι δύο απλές καταθέσεις της ενόργανης ζωής. Πιο πλατιά, και πιο μακρυά, και πιο βαθιά, ο έρωτας και ο θάνατος είναι δύο πανεπίσκοποι νόμοι ανάμεσα στους οποίους ξεδιπλώνεται η διαλεκτική του σύμπαντος. Το δραστικό προτσές δηλαδή ολόκληρης της ανόργανης και της ενόργανης ύλης. Είναι το Α και το ω του σύμπαντος κόσμου και του σύμπαντος θεού. Είναι το είναι και το μηδέν του όντος. Τα δύο μισά και αδελφά συστατικά του. Έξω από τον έρωτα και το θάνατο πρωταρχικό δεν υπάρχει τίποτα άλλο. Αλλά ούτε είναι και

Διάλεξη στο Εμπορικό και Βιομηχανικό Επιμελητήριο Πειραιά 13/12/2015 - Διεθνές Οικονομικό Φόρουμ/Money Show - Ελληνική Ακαδημία Τέχνης και Πολιτισμού. Σημαντική  πολιτική τοποθέτηση του σπιθιστή Στέλιου Διαμαντή (η πρόταση του Κίνηματος Ανεξάρτητων Πολιτών - ΣΠΙΘΑ του Μίκη Θεοδωράκη). ΠΗΓΗ: http://theodorakism.blogspot.gr/search/label/%CE%A3%CE%A0%CE%99%CE%98%CE%91