ΑΛΓΕΑ ΠΑΣΧΩΝ
David Scott, 1839 Ο Φιλοκτήτης εγκαταλελειμμένος στο νησί της Λήμνου Περάσανε νύχτες Η σιωπή πληγή ανοιχτή Η θύμηση παίρνει δρόμους αναζητώντας σκιές και λόγια ειπωμένα Το σώμα ασάλευτο ασελγεί επάνω του μια πόρνη γριά σελήνη Ο πόνος του κορμιού ανύπαρκτος μπροστά στη χάσκουσα πληγή της ψυχής Οι σύντροφοι ταξιδεμένοι Τι να θυμούνται τώρα και ποιές εικόνες έχουν στο μυαλό Η Λήμνος δεν είναι για πολλούς Το τόξο χαμένο, η πληγή αγιάτρευτη Δεν θα περάσουνε ξανά από εδώ οι συντρόφοι Στην Ολιζώνα την άγονη πατρίδα όμορφη, εφηβικών χρόνων μονάχα η ψυχή θε να γυρίσει Περάσανε νύχτες ,η μιά πάνω στην άλλη Σημάδι ανεξίτηλο η σιωπή στην ψυχή σου Στιγμιαία μονάχα μιά φωνή διαπερνά τη σκέψη Φιλοκτήτη για πάντα κοιμήσου Ο μύθος αλλάζει,δεν θα 'ρθουν οι δικοί σου Σωτήρης Μπότας.