Ο ΑΓΕΛΑΔΑΡΗΣ ΤΟΥ ΧΕΙΜΩΝΙΟΥ XASΑΝ
ΓΡΑΦΕΙ Ο ΑΝΑΣΤΑΣΙΟΣ ΔΑΛΑΚΙΔΗΣ Εκπαιδευτικός Lulediellit, 26 Σεπτέμβρη 2017 Τους Ρομά του χωριού μου δεν τους γνώρισα μέσα στα τσαντίρια (çadır), όπως τους έζησε και τους ζει, εν μέρει, ο περισσότερος κόσμος. Είχανε εγκατασταθεί σε μικρά χαμόσπιτα, άλλα φτιαγμένα πρόχειρα από τους ίδιους και άλλα πολύ παλιά παραχωρημένα από τους συγχωριανούς μου, από εσωτερικούς ή εξωτερικούς μετανάστες. Μια από τις οικογένειες Ρομά του χωριού μου έμενε, πριν καταρρεύσει, στο εγκαταλειμμένο ιστορικό σπίτι της θείας Δέσπως - αδερφή του πατέρα μου - που ζούσε τότε στην Αυστρία. Ο Hasan ήτανε τότε, όταν εγώ φοιτούσα στο γυμνάσιο Ορεστιάδας, γύρω στο τριακοστό πέμπτο έτος της ηλικίας του. Αδύνατος, κοκαλιάρης, καχεκτικός, φιλότιμος, ευγενέστατος και εργατικός. Μεταξύ των άλλων περιστασιακών εργασιών που αναλάμβανε για να συντηρήσει την οικογένειά του, ήτανε κι αυτή του αγελαδάρη, μάλλον η κυρίως ερ