TO OXI ENOΣ ΛΑΟΥ ΑΝΑΜΕΣΑ ΣΕ ΕΤΑΙΡΟΥΣ ΚΑΙ ΕΤΑΙΡΕΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ

ΟΧΙ

Μέσα στις ώρες της οικονομικής κρίσης των τελευταίων χρόνων, αναπολούμε πολλές φορές την χαμένη εθνική μας ανεξαρτησία και την οικονομική ευμάρεια που κατά καιρούς χάϊδευε τη χώρα αλλά και το ατομικό μας πορτοφόλι.
Είναι όμως έτσι; Ή όλα αυτά είναι ένα όνειρο που ξεπηδά μέσα από τη μέθη από το κομματικό αφιόνι, που διακόσια χρόνια μας ποτίζουν αυτοί που έχουν τα ηνία της χώρας;
Βασιλευόμενες δημοκρατίες, ολοκληρωτικά καθεστώτα, Συντάγματα και εκλογές για τον λαό, χωρίς ποτέ ο λαός να συμμετέχει. Και κάπου πάνω απ’ τα κεφάλια μας ένα γκρίζο σύννεφο που η «δημοκρατική ολιγαρχία» το ονόμασε εθνικό νόμισμα. Αποθανόντος του φοίνικος, εγεννήθη η δραχμή και είχαμε όνειρα γι’ αυτή την κόρη. Μα Βαυαροί από τα χρόνια του Όθωνα το 1833 την έπεισαν να κάνει σχέση και να είναι εξαρτημένη από το γαλλικό φράγκο.

Η σχέση δεν πήγε καλά και ο δεσμός χάλασε και όπως αρμόζει σε κάθε νέα γυναίκα, με συμβουλές και επιταγές της κρατικογένειάς της, συνδέθηκε με την αγγλική λύρα. Μα όλα αυτά μέχρι το 1953. Η δραχμή πλέον συνδέεται με το δολλάριο της Αμερικής και ο Σπύρος Μαρκεζίνης ορίζει την αναλογία. Ένα δολλάριο ίσον τριάντα δραχμές.
Και ο αμερικάνικος στόλος στην Τρούμπα καλά περνά. Με ένα δολλάριο οι Αμερικάνοι κάνουν την Ελλάδα της περιπεσούσης γυνής το σιδηρούν κιγκλίδωμα.
Και περνούσανε τα τραμ… όπως στο περίφημο τραγούδι του Μίκη Θεοδωράκη και μέσα από κυκλώνες, καταιγίδες και απώλειες εθνικών εδαφών, φτάσαμε σε μία περίοδο γνωστή σε όλους ως μεταπολίτευση.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ο Ανδρέας Παπανδρέου, παλιοί οικονομικοί συνεργάτες από την περίοδο του ’60-’62 στήνουν τη Νέα Δημοκρατία στην Ελλάδα, σχεδιάζοντας και τον σοσιαλιστικό της δρόμο και εν έτει 1975 η Νέα Δημοκρατία αποδεσμεύει τη δραχμή από το δολλάριο, προετοιμάζοντας την είσοδο της χώρας στην ΕΟΚ ενώ ο Ανδρέας με ντουντούκα στο χέρι ωρύεται ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΕΟΚ - ΟΧΙ ΣΤΟ ΝΑΤΟ. 
Αλλά ώ του θαύματος, το ’81 αναλαμβάνει κυβέρνηση και εν έτει 1983 ξαναδεσμεύει τη δραχμή στο δολλάριο.
Σκληρό το παιχνίδι, μεγάλες οι πιέσεις και τον Αύγουστο της ίδιας χρονιάς ο Ανδρέας την αποδεσμεύει με σκοπό την ένταξη της χώρας οριστικά στο Ευρωπαϊκό Νομισματικό Σύστημα, που θα μας οδηγήσει στο γνωστό μας Ευρώ.
Το φάντασμα του ναζισμού έχει νικήσει πιά σε όλη την Ευρώπη και το σχέδιο της τράπεζας Reichsbank, δηλαδή της Κεντρικής Τράπεζας της Γερμανίας το 1940 με τον διαβόητο οικονομολόγο ναζιστή πρόεδρό της δόκτωρ Σαχτ που ήταν πρόεδρος και των διεθνών διευθετήσεων των ναζιστών από το 1930 και διευθυντής της τράπεζας του Reich από το 1934 και ταυτόχρονα υπουργός οικονομικών των ναζί.
Κατάληψη Πράγας και ο Βάλτερ Φουνκ ως υπουργός δημόσιου διαφωτισμού, δηλώνει:
«Μία ανυπόφορος εστία αναταραχής και κινδύνου στην κεντρική Ευρώπη εξαλήφθη και η νέα τάξη πραγμάτων επικράτησε.Το γερμανο-ευρωπαϊκό νέο νόμισμα και το δολλάριο, θα είναι στο μέλλον τα δύο διεθνή νομίσματα».



Τοκ τοκ … Κάποιοι χτυπάνε την πόρτα.  1993 … Μάαστριχτ.

Η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα βάζει τους όρους της σε όλη την Ευρώπη.

 

       1)Να περιορίσετε τον ρυθμό πληθωρισμού στο 4-5%

       2)   Να μειώσετε τα ελλείμματα του δημοσίου ως ποσοστό του ΑΕΠ στο 3%

    
 3)    Να περιορίσετε το δημόσιο χρέος σας ως ποσοστό του ΑΕΠ στο 60%

      
4)    Να συμπιέσετε τα επιτόκια των δανείων, ώστε να μην υπερβαίνουν τις δύο ποσοστιαίες μονάδες, σε σχέση με το χαμηλότερο επιτόκιο των χωρών της ΕΟΚ.

Και όλα αυτά μέχρι το 1996 γιατί οι κυβερνήσεις συρρικνώνονται, κάτω από τις επιταγές της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας, δηλαδή της έχιδνας που γεννάει το τελευταίο της παιδί, το Ευρώ.

Ποιοί όμως ψήφισαν το Μάαστριχτ;   Όποιος κοιμηθεί με τραπεζίτη, ξυπνάει γραμμάτιο μα ο λαός είναι επιταγή νίκης.

Μαζευτείτε στο Μαξίμου όσοι αρχηγοί θέλετε. Πάρτε μαζί σας μεγαλοκαναλάρχες και μεγαλοεργολάβους από περασμένους αιώνες. Προετοιμάστε το πακέτο δανείων που θα φέρετε στη χώρα.
Αυτά αφορούν εσάς και όχι εμάς. Γιατί εμείς την Κυριακή 5 Ιουλίου είπαμε ΟΧΙ και δεν πληρώνουμε τα χρέη σας και τα δάνειά σας. Δεν πληρώνουμε άλλο την υποτέλεια που στα χέρια του Προέδρου της Δημοκρατίας θέλετε να της δώσετε το όνομα Ανάπτυξη.

Δεν πληρώνουμε τίποτα που να δεσμεύει τη ζωή μας. Και στα μέρη της Γερμανίας που θα πάτε για τις συμφωνίες σας, μην ξεχνάτε ότι αυτή η χώρα που τρίζει σε μας τα δόντια της, δεν είναι αυτόνομη αλλά εξακολουθεί να είναι χώρα υπό κατοχή και ρυθμίζεται απολύτως από υπερατλαντικά κέντρα. Είναι δε γνωστό ότι το σύνολο του χρυσού της είναι στα χέρια της αμερικανικής FED κατά 57% συμφερόντων της οικογένειας Ρότσιλντ, όπως αναφέρουν τα δημοσιεύματα.

Πληροφορίες δημοσιεύματος για την ελεγχόμενη γερμανική οικονομία.(Α)

(Α) http://www.veteranstoday.com/2011/06/05/germany-still-under-the-control-of-foreign-powers/?utm_source=rss&utm_medium=rss&utm_campaign=germany-still-under-the-control-of-foreign-powers

Σας έχουμε απέναντι και καμία συμφωνία υποτέλειας δεν θα περάσει. Τους ναζιστικούς εφιάλτες και τους οικονομικούς σκελετούς του Ράϊχ, κρατήσετε τους για τους δήθεν κόκκινους ιδεολογικούς φοριαμούς σας.
 
                                  Ο Λαός ψήφισε ΟΧΙ και δεν πληρώνει την κρίση σας.

ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ