ΕΑΛΩ

Στην μνήμη του Λάμπρου....

Μάϊος· ποιά Πόλις πέφτει στο ''Τη Υπερμάχω των αιώνων'';

Μην κλειδώνεις την πόρτα με ψέματα απόψε.

Έχει και η άλωση μιά τιμιότητα ...αποδέξου το.

Ο αυτοκράτορας θνητός, χωρίς μανδύα.

Εξορία...πού και ποιό είναι το αληθινό σπίτι μου;

Τύψεις, θλίψη, συσκευή οξυγόνου...πού πάω;

Ποιός θάβει τώρα νεκρούς που δεν πέθαναν μέσα του;

Μάϊος· βελόνα ορού το καλοκαίρι μου.

Όχι άλλη αντιβίωση στο μέλλον του ήλιου μου.

Εγώ αποφασίζω γιά την φωτιά που μου αναλογεί.

Εγώ και ο Υδροχόος που κυνηγά τη ζωή μου.

Ανάμεσα σε φωτιά και υγρασία τα βήματά μου.

Γεμίσαν αρθριτικά χρόνων οι κλειδώσεις μου.

Χίλιες τετρακόσιες πενήντα τρεις υποκλίσεις ήττας

Όχι στα κανόνια του πολιορκητή μα στα δικά μου λάθη.

Δεν υπάρχουν ανώδυνοι θάνατοι

και ''Στρατηγώ τα νικητήρια" χωρίς στρατό.

Μην κλειδώνεις την πόρτα με ψέματα απόψε.

Θα ξανάρθω μα όχι σαν αυτοκράτορας πιά

Σαν άσωτος θα ξανάρθω στη μήτρα που βεβήλωσα.

Και ΄συ μην ετοιμάζεσαι να σφάξεις το μόσχο τον σιτευτό.

Έχει και η άλωση μια τιμιότητα παραδοχής.

Άλλωστε ο Υδροχόος είναι πάντα ο δρόμος της υγρής φωτιάς

Και 'γω στρατολάτης απ' τα βαρύτερα στα ανώτερα σύννεφα της νύχτας

Μην κλειδώνεις την πόρτα απόψε....

άσε την βροχή να περάσει....τόση σκόνη δεν φεύγει από μόνη της

Καληνύχτα...η Πόλις εάλω.

ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ