ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ

THΣ ΝΙΚΟΛΙΤΣΑΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ ΛΙΑΝΤΙΝΗ ΚΑΘΗΓΗΤΡΙΑΣ ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΣ ΣΤΟ ΕΘΝΙΚΟ ΚΑΙ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΚΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΟ ΑΘΗΝΩΝ Η ανάμειξη της ανθρώπινης ευθύνης στην πλοκή του τραγικού μύθου εμφανίζεται ήδη στον Αισχύλο , ο οποίος κατά τα άλλα είναι ο κατ’ εξοχήν εκπρόσωπος της σύγκρουσης ανάμεσα στην ανθρώπινη μοίρα και το θείο . […] Αλλά την αποκορύφωση της ανθρώπινης ευθύνης στην τραγική εμπλοκή του ανθρώπου ο μεγαλοπρεπής Αισχύλος την φιλοτέχνησε στους Πέρσες […] Με τους Πέρσες ο Αισχύλος εδίδαξε το ανθρώπινο γένος ότι η ηθική τάξη διαταράζεται, όταν ο άνθρωπος φτάσει στην ὓβρι . Και η ύβρις γεννιέται, οσάκις υπερβαίνουμε το μέτρο που δόθηκε από το θεό στη φύση μας. Η υπέρβαση αυτή εμφανίζεται σαν αλαζονεία απέναντι όχι μόνο στους άλλους ανθρώπους αλλά και στον ίδιο το θεό , του οποίου η ουσία και η βούληση εκφράζεται τέλεια ενεργητική – που θα πει απέραντα φιλάνθρωπη αλλά και αδυσώπητα σκληρή – μέσα στους νόμους της φύσης. Η ύβρις λοιπόν στην οποία περιέπεσε ο Ξέρξης εκδηλώνετ

ΤΟΥ  ΓΕΩΡΓΙΟΥ ΕΡΓΕΙΛΑΟΥ  ΤΣΙΠΑ ΦΙΛΟΛΟΓΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΗ Οι Πέρσες ηττήθηκαν με τα όπλα στον αγώνα των τυράννων εναντίον του Κόσμου του Δίκαιου και της Ελευθερίας. Όμως τώρα με το χρήμα , χωρίς να ματώσει μύτη , διέλυσαν τους νικητές τους.. Νέο περσικό χρήμα δόθηκε για να ενωθούν αθηναίοι , κορίνθιοι και θηβαίοι εναντίον της Σπάρτης που με τον Αγησίλαο προσπαθούσε να διώξει τους τύραννους Πέρσες από την Μικρά Ασία . Με επιτυχία.. Ήταν θέμα χρόνου η Αμετρία να γκρεμίσει την ΆΡΙΣΤΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ των Σπαρτιατών . Δηλαδή αυτό που εμείς οι ΈΛΛΗΝΕΣ ονομάζουμε''ΑΡΕΤΗ''και λίγο λίγο κατέρρευσε η Πόλη η Ιερή Οι Πέρσες ηττήθηκαν με τα όπλα στον αγώνα των τυράννων εναντίον του Κόσμου του Δίκαιου και της Ελευθερίας. Όμως τώρα με το χρήμα , χωρίς να ματώσει μύτη , διέλυσαν τους νικητές τους.. Νέο περσικό χρήμα δόθηκε για να ενωθούν αθηναίοι , κορίνθιοι και θηβαίοι εναντίον της Σπάρτης που με τον Αγησίλαο προσπαθούσε να διώξει τους τύραννους Πέρσες από την Μικρά Ασία . Με επιτυ

Ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΣΤΟΧΑΣΤΗΣ Δ. ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ ΠΕΡΓΡΑΦΕΙ ΓΛΑΦΥΡΑ ΚΑΙ ΕΥΣΤΟΧΑ ΤΟΝ ΣΗΜΕΡΙΝΟ ΕΛΛΗΝΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΟΣΟ ΠΟΛΥ ΕΧΕΙ ΑΠΟΜΑΚΡΥΝΘΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ ΕΛΛΗΝΑ. ''ΚΥΚΛΙΚΟΣ ΧΟΡΟΣ''  Benuā Matiss, 1869-1954                                                                     Όλα καλά και περίκαλα τά ‘χουμε με την πατρίδα. Με το έθνος, την ιστορία μας, και τους «αρχαίους ημών πρόγονοι».Μόνο που ξεχάσαμε ένα. Πως εμείς οι νέοι με τους αρχαίους έλληνες έχουμε τόσα κοινά, όσα ο χασαποσφαγέας με τις κορδέλες, και η μοδίστρα με τα κριάρια.Κι από την άλλη φουσκώνουμε και κορδώνουμε, και ταρτουφίζουμε για «τσι γενναίοι προγονοί» σαν τι; Όπως εκείνος ο τράγος του Σικελιανού- που εσήκωνε το απανω χείλι του, εβέλαζε μαρκαλιστικά, και οσφραινότανε όλο το δείλι την αρμύρα στη θάλασσα της Κινέττας. Αλλίμονο. Η δάφνη κατεμαράνθη.                                                                                                                                                    

    Το ταξίδι του θανάτου (Νέκυια) όντας ζωντανός κατά το Δ. Λιαντίνη.        Ή πιο απλά τι σημαίνει για το μεγάλο ποιητή – δημιουργό      μελέτη του δικού του θανάτου,   με παράδειγμα τον Οδυσσέα. Χρόνη Μπότσογλου Μια προσωπική Νέκυια “Νέκυια σημαίνει να ζήσεις ζωντανός σε όλη τη ζωή σου τη γνώση και τη λύπη του θανάτου σου εδώ στον απάνω κόσμο. Νέκυια σημαίνει να στοχαστείς και να ζήσεις τη ζωή σου όχι μισή αλλά ολόκληρη. Με την απλή, δηλαδή και τη βέβαιη γνώση ότι ενώ υπάρχεις ταυτόχρονα δεν υπάρχεις. Ότι ενώ ζεις αυτό που είσα ι, δηλαδή ζωντανός του σήμερα, ταυτόχρονα ζεις κι αυτό που δεν είσαι, δηλαδή το νεκρός του αύριο. Η ζωή σου στην ουσία της είναι η δυνατότητα και η δικαιοδοσία της φαντασίας σου. Όχι άλλο.” Δ. ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ, ΓΚΕΜΜΑ σ. 186 Γερμανική Έκδοση της Γκέμμα ·  ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/lokin.platonos?fref=ts

Ομιλία του Δ. Λιαντίνη στις 8.4.1998 στη Ζάκυνθο Πανοσιολογιότατε, κ Νομάρχη, Κυρίες και Κύριοι, Φίλοι, θα μιλώ δυνατά και ζωντανά, να με ακούνε όλοι. Αρχίζω από όλους, θέλω κατ αρχήν να κάνω μία κίνηση φιλοφροσύνης στους ξένους που έχουμε. Αποφεύγω να πω το όνομά   Εκφράζω μία βαθύτερη επιθυμία του Νομάρχη. Δεν ξέρω ιταλικά, θα πω όμως τρεις στίχους ιταλικά και πολύ θα ευχαριστηθούν. Κοιτάξτε ιλαρό ύφος στα πρόσωπα τους, Αυτή θα είναι ή ευχαριστία μας για την παρουσία τους και τον κόπο τους εδώ. Nel mezzo del cammin di nostra vita mi ritrovai per una selva oscura che la diritta via era smarrita (έμμετρη μετάφραση Καζαντζάκη: Στο μεσοστράτι απάνω της ζωής μας σε σκοτεινό πλανέθηκα ρουμάνι, τι' ταν ο δρόμος ο σωστός χαμένος - ''Η Θεία Κωμωδία, Κόλαση Α', στ. 1-3'') Έτσι αρχίζει ό Δάντης, ένας από τους τρεις μεγαλύτερους ποιητές του πολιτισμού της Ευρώπης, ό Dante Alighieri , την Κωμωδία του, το πρώτο μέρος της Κωμωδίας, το Inferno , πο