ΕΛΕΥΣΙΝΑ
Ποιό όνειρο δραπέτευσε απ'τα στενά της νύχτας για να καεί στην αγκαλιά του Ήλιου; Μα ναι, πάντα ο Ίκαρος γεννιέται για τα παράτολμα πετάγματα των ονείρων. Κανένας ύπνος δεν μένει χωρίς ιδρώτα. Γύρνα το κεφάλι σου κόντρα στον άνεμο να οσφριστείς την οργή ενός σύννεφου, καθώς ένας κορυδαλλός χαιρετούσε διαβάτες άλλων χρόνων στην ράχη του Αιγάλεω Γύρνα το κεφάλι σου στο μαξιλάρι του καιρού που νοτίζει από την αγωνία δύο κέρινων φτερών. Εσύ διαλέγεις το ταξίδι μα πάντα το ταξίδι καταγράφει το τέλος. Βλέπεις, είναι η μοίρα των ονείρων να δραπετεύουν απ'τα στενά της νύχτας για να καούν στην αγκαλιά του Ήλιου. Αυτό που μένει είναι ο ιδρώτας του ύπνου στη στέγη της Κίρκης και ο θάνατος που καραδοκεί στα θεμέλια μιάς ανέμελης ζωής Μιάς ζωής που πέρασε απ' τη ράχη του Αιγάλεω χωρίς ποτέ να θελήσει να φτάσει στην Ελευσίνα. ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ