Ανοιχτή επιστολή ανέργων δημοσιογράφων στον Πρωθυπουργό

Γράφει η Σμαράγδα Μιχαλιτσιάνου

Σταματήσαμε να ονειρευόμαστε και χιλιάδες όνειρα έγιναν στάχτη .




Δεν έχει πια καιρό για μας... Οικειοποιηθήκαμε τους στίχους του ποιητή της πιο γλυκιάς ουτοπίας, του Τάσου Λειβαδίτη , για να δώσουμε έμφαση στην κατάστασή μας.

Από τότε που πήρε την λαϊκή εντολή ο Αλέξης Τσίπρας να βγάλει τη χώρα από το τραγικό αδιέξοδο, κάποιοι συνάδελφοί μου άνεργοι, καλοί δημοσιογράφοι, στις κατ΄ιδίαν συζητήσεις μας, μου πρότειναν να γράψω από εδώ ,μια επιστολή στον Πρωθυπουργό , για να του γνωστοποιήσουμε το πρόβλημά μας.

Το σκέφτηκα, το ξανασκέφτηκα , γιατί το θέμα με πονάει πολύ.
Έχασα και εγώ τη δουλειά μου το τέλος του 2012. Ευτυχώς , υπάρχει αυτό εδώ το μετερίζι, και με την ευκαιρία ευχαριστώ τον κ. Γιώργο Χριστοφορίδη , εκδότη και διευθυντή της εφημερίδας το «Χωνί», που χάρη σε εκείνον δεν είμαι ανενεργή...

Είπα, λοιπόν, ότι δεν είναι κατάλληλη στιγμή , αφού ο Πρωθυπουργός έχει να αντιμετωπίσει τόσα δεινά από τις μνημονιακές κυβερνήσεις , οι οποίες είναι υπεύθυνες για όλες τις συμφορές , που βρήκαν τους Έλληνες και είναι ατελείωτες. Ξαναείπα, ότι δεν είναι της παρούσης, όταν ο κ. Τσίπρας αγωνίζεται να καλυτερέψει τη μοίρα μας , που «ακολούθησε το δρόμο της αρετής και πάλεψε για αιώνες για να υπάρξει», όπως υποστηρίζει ο Οδυσσέας Ελύτης, μιλώντας για την γέννηση του «Άξιον εστί» !

Κατόπιν επίμονων εκκλήσεων ενέδωσα και γράφω αυτή την επιστολή τώρα πια , που δεν είμαστε αγνοημένοι στους λαούς της Ευρώπης.
Ανοιχτή επιστολή στον Πρωθυπουργό
Αξιότιμε κύριε Πρωθυπουργέ,
Αγαπητέ κύριε Αλέξη Τσίπρα
Οι μνημονιακές κυβερνήσεις είναι υπεύθυνες και για τη δραματική ανεργία στον κλάδο μας και την καταστροφή των αποθεματικών των ταμείων μας.
Οι δημοσιογράφοι «πλήρωσαν το βαρύτατο τίμημα στην κρίση» .
Η μεγάλη ανεργία ,που πλήττει το χώρο μας ,αγγίζει το 60%, ίσως το μεγαλύτερο ποσοστό από τις υπόλοιπες επαγγελματικές ομάδες , με αποτέλεσμα να βάλλεται και η ανεξάρτητη δημοσιογραφία .
Οι περισσότεροι συνάδελφοι ζουν κάτω από συνθήκες εξαθλίωσης και επιβιώνουν χάρη στην αγάπη των δικών τους . Πολλοί μάλιστα, προτιμούν να ξεχάσουν τις ανάγκες τους, ώστε με τα ελάχιστα που εξασφαλίζουν από την σύνταξη των γονιών τους ή από κάποιο μικρό ενοίκιο που εισπράττουν, να είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους. Μου έκανε εντύπωση , αυτό που μου είπε ο συνάδελφος Γιάννης Σ. στο σεμινάριο των ανέργων, όταν μίλησε η κάλπη , και μας βρήκε όλους σύμφωνους:
«... πρέπει να πληρώσουμε τον ΕΝΦΙΑ, για να στηρίξουμε την κυβέρνηση !»
Είναι αυτοί οι άνθρωποι, που περιμένουν κάθε μήνα το κιβωτιάκι με τα τρόφιμα μακράς διάρκειας , το οποίο εξασφάλισε η Ένωση Συντακτών από την Αρχιεπισκοπή Αθηνών και αγωνίζονται για να κρατηθούν. Ζουν κάτω από έντονο άγχος και τους τσακίζουν κυριολεκτικά οι συναισθηματικές διαταραχές και ο φόβος για το αύριο. Δεν είναι τόσο νέοι, αλλά έχουν μεγάλη εμπειρία και γνώση, νιώθουν άχρηστοι και τρέμουν στην ιδέα, ότι δεν θα πάρουν σύνταξη.
Είναι δημοσιογράφοι που υπηρέτησαν την ελευθεροτυπία στον ιδιωτικό τομέα με την δαμόκλειο σπάθη της απόλυσης να κρέμεται πάνω από το κεφάλι τους. Πολλοί μάλιστα από αυτούς , που έχασαν άδικα τη δουλειά τους, μάταια περιμένουν να δικαιωθούν και να εισπράξουν τις αποζημιώσεις τους...Αλλά να μην σας κουράσουμε περισσότερο. Σίγουρα Εσείς, θα καταλάβετε πολύ περισσότερα από όσα κρύβονται πίσω από αυτές τις αράδες. Για αυτό ελπίζουμε αγαπητέ κύριε Πρωθυπουργέ , ότι αν η κατάσταση θα καλυτερέψει, και έτσι θα γίνει , γιατί πιστεύουμε σε Εσάς, θα μας δώσετε πίσω το υπόλοιπο της ζωής μας , για να ζήσουμε με αξιοπρέπεια για όσο χρόνο μας απομένει...»

ΠΗΓΗ  1):https://www.facebook.com/smaragdamichalitsianou

ΠΗΓΗ2):http://www.toxwni.gr/xoni-apopsi/smaragda-mixalitsianou/item/46418-anoixti-epistoli-anergon-dimosiografon-ston-prothypourgo