Ο ΚΟΡΥΝΟΦΟΡΟΣ ΚΑΙ ΤΟ ΤΑΞΙΔΙ

“Προχώρησε στους άθλους”.

   
Έχει απόψε ο “νομοθέτης του ουρανού” συμπόσιο με τον Πυθαγόρα.
Στα χέρια του κρατά τη λύρα ο Craig Hogan δίνοντας τη μουσική στο ουράνιο συμπόσιο.
Γιατί καλά γνωρίζει ότι η μουσική δεν είναι ψυχαγωγία αλλά αρμονία ως αρχή τάξης στο χάος.
Εκεί πιο κάτω, στο κέντρο που οι αστέρες ερωτεύονται την ύλη, μοναχικός οδοιπόρος ο Ιπποδάμας ο Σαλαμίνιος, προσφέρει θυμίαμα τους στίχους του, στους εννέα συνοδοιπόρους του Κορυνοφόρου.
                                    
                                      “Ω θεοί, από πού κατάγεστε;
                                       Από πού γίνατε αυτοί που είστε;
                                       Ώ άνθρωποι, από πού κατάγεστε;
                                       Από πού γίνατε τόσο κακοί;”

Θεϊκή σιγή. Ποιός τολμά να απαντήσει;
Ο Craig με τη λύρα στα χέρια, επιβάλλει μια ιερή αρμονία. Ιερή ή ανάγκη συνύπαρξης;
Σσσσ ...
Εδώ η απορία είναι το αμάρτημα και η εξιλέωση, η πρακτική της φιλοσοφίας.
Ηρακλή, γιατί ανάμεσα σε εννέα στέκεσαι ενώ δώδεκα είναι οι άθλοι σου;
Μα την απάντηση εδώ προλαβαίνει και τη δίνει ο πρώτος του συμποσίου.
Εννέα μήνες το έμβρυο εν τη κοιλία.
Εννέα κύκλοι ολοκλήρωσης.
Να, δέστε τις μούσες!
Ο Ηρακλής αδιάφορα κοιτούσε την Ήβη καθώς αιωρείτο μέσα στο σφαιροβόλο σμήνος.
Στο φωτεινό Ω ο Καγιάμ κάνει την ποίηση μαθηματική συγχορδία.
Ποιά αλήθεια χορδή τέντωσε ο Κορυνοφόρος ενάντια στις Στυμφαλίδες;
Καλύτερα μη ρωτάς αλλά οργανώσου για το ταξίδι σου.
Μέσα σου η ερώτηση, μέσα σου και η απάντηση.
Απλά αποφάσισε και οργανώσου.
Έχουν φροντίσει οι άλλοι να προστατέψουν την πορεία σου μέχρι το τέλος.
Τέλος ή Αρχή σε κάθε Τέλος;
Εδώ ο φάρος είναι σύμβολο για να αποφεύγουν οι ταξιδιώτες του ουρανού τις ξέρες και τους λευκούς νάνους.
Και συ ένας ταξιδιώτης είσαι.
Γιατί πάντα μπροστά σου βγαίνουν οι δύο κόρες που έδειξαν και σε κείνον ποιό δρόμο θέλει να ακολουθήσει.
Δύσβατος, κακοτράχαλος μα τα βήματά σου ρώτησε αν αντέχουν για να γευτούν το συμπόσιο του Πυθαγόρα.
Εκεί είναι όλοι, μα όλοι.
Όχι, δεν μετρά ο βωμός και ποιοί θα θυσιάζουνε για χάρη σου.
Εδώ το κλειδί το κρατά ο Ποίας,αρκεί τη Δηιάνειρα να μην αρνηθείς.
Όρισε σε ποιά μεριά θα στρώσεις τη λεοντή σου.
Η πυρά για λίγους είναι, μα στην ανατολή θα δεις τη Λύρα, την Αλώπεκα και το Βέλος.
Και τότε...
Καλώς ήρθες στο συμπόσιο της άχρονης μουσικής!

 ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ