Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΕΘΑΙΝΕΙ Η ΤΗΝ ΣΚΟΤΩΝΟΥΜΕ;

Αρχαία Αγορά. Ένα σημείο αναφοράς της πολιτισμικής μας κληρονομιάς. Ένα τέμενος που ακόμα και ο χρόνος δεν τόλμησε να το βεβηλώσει.

ΑΡΧΑΙΑ ΑΓΟΡΑ

Μέσα στην καρδιά της, κάποτε ορατά περνούσαν τα ιερά νερά του Ηριδανού, κατεβαίνοντας προς τα μέρη του Κεραμεικού.
Και ποιοί δεν προσκύνησαν αυτό το ποτάμι... Από τους Πελασγούς μέχρι τους βάρβαρους ξαπόστασαν στις όχθες του. Δεξιά και αριστερά "ναοί στο σχήμα τ' ουρανού", όπως λέει ο Ποιητής, γιατί οι Έλληνες δεν έχτισαν ναούς, απεικόνισαν συμβολικά το περιρρέον σύμπαν.

ΗΡΙΔΑΝΟΣ  ΠΟΤΑΜΟΣ

Αυτή τη σκοτεινή φωτεινότητα, μόνο με τα μάτια της ψυχής και των συμβόλων μπορείς να την δεις. Και για να αποδοθεί αυτό το φως, η Πεντέλη έκρυβε στα σπλάχνα της το λαμπερό Αττικό μάρμαρο. Ο αδελφός της Υμηττός χάριζε το κρηπίδωμα των ναών από το μάρμαρό του, που πάνω του ακουμπούσαν οι ιερές κολώνες, στεφανωμένες άλλοτε με Δωρικά, άλλοτε με Ιωνικά και άλλοτε με Κορινθιακά κιονόκρανα.
Μα πάνω απ' όλα το αέτωμα έδινε την συμπαντικότητα των μνημείων. Και ανάμεσα στη λευκή πέτρα και στα κρυστάλλινα νερά, τα ιερά δέντρα.
Δάφνες, ελιές, κυπαρίσσια, πλατάνια, και κάτω από την σκιά τους βότανα και κισσοί, σε ένα Διονυσιακό όργιο χρωμάτων και αρωμάτων.
Εδώ η αγάπη ξεπερνούσε τα όρια και γινόταν λατρεία.
Αττική. Φως, σύμβολα, άνθρωπος. Η ιερή τριαδικότητα του χώρου. Ένα πεδίο που η φιλοσοφία και οι πρακτικές γεννιόντουσαν κάτω από τη σκιά των δέντρων και πάνω στα αρώματα και τα χρώματα των λουλουδιών. Και εμείς οι τυχεροί κληρονόμοι, που αγνοούμε όμως στο βάθος τί πραγματικά κληρονομήσαμε.
20015. Η Στοά του Αττάλου ένας μουσειακός χώρος, που μάλλον συντηρείται η μούχλα μίας παρα-παιδείας και τα βακτηρίδια ξένων επιρροών.



Παρασκευή 14 Σεπτεμβρίου. Ηλεκτρικό πριόνι, τρομαγμένα πουλιά και ένας κότσυφας να θρηνεί για την χαμένη του φωλιά, στις βίαια κομμένες φυλλωσιές της Αρχαίας Αγοράς.

Ένας χώρος που το Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών τον προστατεύει εδώ και 75 χρόνια ως μοναδικό μνημείο Αττικής χλωρίδας και πανίδας.

Ποιός και γιατί βεβήλωσε τον χώρο; Ποιός και γιατί τόλμησε να κόψει τις ελιές δίπλα στον Βωμό των Δώδεκα Θεών; 

Ποιές πρωτοβουλίες περκάζουν Ιστορία χιλιάδων χρόνων, τη στιγμή που νωχελικοί και αδιάφοροι "Ελληνοέλληνες" στον εκτός περίφραξης αρχαιολογικό χώρο ρουφάνε αδιάφοροι τον καφέ τους, ακούνε ρεμπέτικα με την συνοδεία ούζου και μεζέδων και αγανακτισμένα αναρωτιούνται "τις πταίει" που φτάσαμε ως εδώ...
Η αγωνία του ιδρώτα ευτυχώς δεν φαίνεται, γιατί τα κλιματιστικά των μαγαζιών κρατάνε σταθερή θερμοκρασία, κοιμίζοντας τους ιδρωτοποιούς αδένες τους.
Αλλά και η όλη ανησυχία κατευνάζεται από τον αφρό του φραπέ και το οινόπνευμα του ούζου.
Στο ιερό Γεωμετρικό Νεκροταφείο μόνο με τα μάτια της ψυχής βλέπεις αυτούς που πραγματικά ανησυχούν.
Ποιός ήχος κλαδεύει ανίερα τους κλώνους της Ιστορίας μας; Και η ανευθυνότητα των υπευθύνων απαντά : " τον χώρο θα επισκεφθεί την Τρίτη 15 Σεπτεμβρίου, ο αξιότιμος πρόεδρος της ελληνικής δημοκρατίας". Οι ελιές γυμνές από τις φυλλωσιές τους, οι κισσοί ξεριζωμένοι και οι δάφνες πεσμένες στο χώμα αντί να περιμένουν να δώσουν τα κλαριά τους για στεφάνια νικητών.
Ποιό προεδρικό βλέμμα για να δει το Ναό του Ηφαίστου δίνει διαταγή να υποβαθμιστεί το φυσικό περιβάλλον της Αρχαίας Αγοράς;

Και η απάντηση φυσικά υπάρχει. Όταν ο Έλληνας οπλίτης- πολίτης αδιαφορεί, την θέση παίρνουν οι Εφιάλτες των αιώνων.
Αλλά ας ακούσουμε καλύτερα τον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη, τι απάντηση δίνει :
"Και τι πταίει η γλαυξ, η θρηνούσα επί ερειπίων; Πταίουν οι πλάσαντες τα ερείπια. Και τα ερείπια τα έπλασαν οι ανίκανοι κυβερνήται της Ελλάδος".


                                                                       

Και μέσα σε αυτό το τοπίο η μόνη που ανατριχιάζει κλείνοντας τα μάτια, είναι η Αττική γλαύκα που έχασε την αξία της, μαζί με την δραχμή που σκοτώσαμε και τις ελιές που ξεριζώσαμε με εντολές άλλων...

ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ

ΤΑ ΦΥΤΑ ΤΟΥ ΠΑΡΚΟΥ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΑΓΟΡΑΣ Εμμανουήλ Βάθης Γεωπονικό Πανεπιστήμιο Αθηνών ISBN:960-85847-4-4

Με μεγάλη χαρά και δικαιολογημένη υπερηφάνεια παραδίδουμε στην κυκλοφορία και στην τέρψη των φιλοτέχνων το λεύκωμα των έργων του κ. Μανώλη Βάθη με "Τα φυτά του Πάρκου της Αρχαίας Αγοράς". Χαιρόμαστε για την εξαίρετη ποιότητα του έργου και την ευόδωση μακροχρόνιων προσπαθειών, κυρίως του δημιουργού, αλλά και όλων όσων πίστεψαν στο έργο του και πάσχισαν για τη δημοσιοποίησή του. Υπερηφανευόμαστε γιατί ο καλλιτέχνης είναι δικός μας άνθρωπος, απόφοιτος της παλαιάς Ανωτάτης Γεωπονικής Σχολής Αθηνών, σεμνός πανεπιστημιακός διδάσκαλος και λαμπρός γεωπόνος, και αισθανόμαστε δικαιωμένοι επειδή το έργο του αποκτά με την έκδοση αυτή την προβολή που του αξίζει. Προικισμένος με γνήσιο καλλιτεχνικό τάλαντο, ο κ. Μανώλης Βάθης ζωγραφίζει ασταμάτητα επί 70 σχεδόν χρόνια αμέτρητα καλλιεργούμενα ή αυτοφυή φυτά της ελληνικής κυρίως χλωρίδας, καθώς και εχθρούς και ασθένειές τους. "Τα φυτά του Πάρκου της Αρχαίας Αγοράς" αποτελούν ελάχιστο μόνο τμήμα ενός κολοσσιαίου έργου ζωής όχι μόνο πινάκων, αλλά και γύψινων προπλασμάτων, που κτίσθηκε με κόπο και υπομονή παράλληλα με μια λαμπρή πανεπιστημιακή καριέρα στην τότε Ανωτάτη Γεωπονική Σχολή Αθηνών.
		Καθ. Ανδρέας Ι. Καραμάνος

                                                                                                                           Πρύτανις

                                                        
                                           ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΒΑΘΗΣ
                                    


ΠΗΓΗ:http://www.aua.gr/gr/ekdoseis/biblia/fpaa.html