Ο ΛΑΞΕΥΤΗΣ

                                 
                                   






                                 Χαράζει η μέρα των ηφαιστείων
                                 και των εντολών από παλιούς αιώνες
                                 σκονισμένους απ' την απραξία του σήμερα
                                 Ό,τι καλύτερο έκανα στη ζωή μου
                                 ήταν που σμίλεψα ήλιους
                                 πάνω σε μαύρες πέτρες
                                 και σε σκοτεινές σπηλιές μέσα
                                 χωρίς να διαβώ δρόμους ανάγκης
                                 άπλωσα το χέρι στους φίλους μου
                                 για να χαιρετίσω τους ίσκιους τους
                                 που 'χαν ξαπλώσει στο προσκεφάλι της μνήμης
                                 Τώρα...
                                 αναζητώ τη λάβα που θα τις απολιθώσει
                                 Α! η φωνή μου πώς ακούγεται στο χάος
                                 πέρα απ' το ποτάμι της φωτιάς
                                 εκεί που ο Οδυσσέας

                                 χαιρετά στις όχθες του τον Κέρβερο

                                Αυτός ο σκύλος με τα τρία κεφάλια
                                πάντα θα φυλάει
                                το παρελθόν, το παρόν, και το μέλλον
                                Έρχομαι...
                                Τώρα είναι η γιορτή των ηφαιστείων
                                στον Καύκασο κάνει σπονδή ο Τιτάνας
                                Αύριο τα σανδάλια μου
                                θα είναι ψείγμα στην καρδιά των ορυχείων
                                και στη γραφή του Ησίοδου
                                Η λάβα θα πετρώσει σε λίγο
                                Λαξευτή μου...
                                η σειρά σου τώρα


                              ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ