ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ

Σπασμένες αλυσίδες,άδειο δωμάτιο χωρίς φως..... ένας όρκος με γύπα φτερά ταξιδεύει την οσμή του πάνω από κοιμητήρια αιώνων. Ποιόν γέλασαν θυσιἀζοντἀς τον σε βωμούς χρέους; Νύχτες ιέρειες οιωνοσκόποι χαράζουν με την σιωπή της σελήνης στα φτερά της πέρδικας άλυτους χρησμούς γιά να θωπεύσουν την Άνοιξη και σύ αηδόνι που συναγωνίζεται τους ήχους του καταρράκτη μέρα τελευταία του καλοκαιριού με την  τσακισμένη ραχοκοκαλιά του ήλιου Χειμὠνων ορμές στη βοή του χορεύουν φόβους δραπέτες απο άσκοπες θυσίες και συ αηδόνι μου ακόμα τραγουδάς τις νότες μιας σπασμένης λύρας Οκτώ του Απρίλη και η Αφροδίτη δίχως χέρια αναζητά έρωτες από της Τροίας τα ιερά Άδειο το δωμάτιο χωρίς φως τις αλυσιδες κράτα, για να λες πως λευτερώθηκες Μη δείχνεις τα χέρια σου, έχουν ακόμα σημάδια και γύπες όρκοι καραδοκούν να πουλήσουν το άγαλμα για ένα πιθάρι λάδι με δικαιολογίες έτοιμες, φτιαγμένες απο στάχτη θυσιών Ήταν σπασμένο το άγαλμα και με δίχως χέρια Ποιός γίνεται φύλακας σε ερείπια

Ο Καθηγητής Ηλίας Φιλιππίδης, Δρ.κοινωνιολογίας, νομικός, συγγραφέας, αντιπρόεδρος του Κρητικού Λαϊκού Πανεπιστημίου Θα μιλήσει με θέμα: «Το 1821 δεν δικαιώθηκε. Ανάγκη για ένα νέο Ξεκίνημα». Την Πέμπτη 19 ΜΑΡΤΙΟΥ 2015 και ώρα 19.00 στην αίθουσα της Παγκρητίου Ενώσεως ,οδός Γ. Γενναδίου 7, Αθήνα (Η Γ. Γενναδίου είναι το πρώτο στενό πίσω από την εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής). ΧΑΡΤΗΣ: http://www.vrisko.gr/details/map/d35a043a5j4bbb7ib64f6f50cga5016g?LogEntryType=ShowMap                                                                           Η ομιλία διοργανώνεται από την : ΕΝΩΣΗ ΓΥΝΑΙΚΩΝ ΔΥΤΙΚΗΣ ΚΡΗΤΗΣ « Η ΒΡΙΤΟΜΑΡΤΙΣ » με πρόεδρο την κ. Κατερίνα Ψαράκη –Αναστασιάδου. Ένας βασικός λόγος της σημερινής καταρρεύσεως του ελλαδικού πολιτικού συστήματος είναι το γεγονός ,ότι το οικοδόμημα της ελευθερίας της δημοκρατίας και της προόδου του Ελλαδικού κράτους κτίσθηκε πάνω στην άμμο και χωρίς ένα διαχρονικό αρχιτεκτονικό σχέδιο, με ορισμένες

Αριστερά καθώς μπαίνεις στα παλάτια του Άδη θα συναντήσεις μια κρήνη και δίπλα εκεί θα ιδείς να υψώνεται ένα λευκό κυπαρίσσι. Ευρήσεις δ’ Αίδαο δόμων επ’ αριστερά κρήνην, Πάρα δ’ αυτή λευκήν εστηκυίαν κυπάρισσον. Έτσι αρχίζει το απόσπασμα 17 στα κείμενα του Ορφέα που μας παραδίδεται στα Fragmenta των προσωκρατικών. Σ’ εκείνη την περίφημη έκδοση των Diels – Kranz. Κυπαρίσσι ναι, γιατί μπαίνεις στον Άδη. Στο χώρο του θανάτου. Αλλά γιατί λευκό; Όλοι γνωρίζουμε ότι το κυπαρίσσι έχει φύλλωμα αειθαλές και μαύρο.         Τι ήθελαν οι έλληνες να υποδηλώσουν με τούτο το οξύμωρο σύμβολο του Ορφέα;                                                                                 Ίσως ότι η αλήθεια είναι αξεδιάλυτα δεμένη με το ψεύδος; Ότι δίπλα στην επιστήμη υπάρχει η απατεωνιά; Από δω η επιβλητική Αστροφυσική, για παράδειγμα, από κει η αγύρτικη Αστρολογία; Ίσως ότι η εμορφιά είναι οργανικά δεμένη με την ασχήμια; Κοντά στους αληθινούς ποιητές δηλαδή πηγαίνο

                                          ΤΗΣ ΝΙΚΟΛΙΤΣΑΣ ΓΕΩΡΓΟΠΟΥΛΟΥ- ΛΙΑΝΤΙΝΗ Καθηγήτριας Φιλοσοφίας στο Εθνικό Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Η Διοτίμα στο Πλατωνικό Συμπόσιο, όσο κι αν αποτελεί μια σύλληψη προβληματική για το συνηθισμένο πλατωνικό ύφος είναι η συνάντηση του ιστορικού μυθικού προφητικού και φιλοσοφικού λόγου. Το έργο που αναλαμβάνει και εκτελεί η γυναικεία μορφή είναι να παραστήσει το μυστήριο και να συμβολίσει τον τόπο του ιδεατού έρωτα, να διαγράψει το πρότυπο εκείνο που έλκει την ανθρώπινη προθυμία στο δρόμο της τελείωσης, να οικονομήσει την ύπαρξη του έρωτα μέσα στον Πόρο και την Πενία, να δώσει το εικαστικό μέτρο της ερωτικής νοσταλγίας για το δύσκολα να προσεγγιστεί ιδανικό, να αναρριπίσει τέλος τον πόθο για την κατάκτησή του. Μόνο με το Λόγο μιας γυναίκας και μάλιστα ιέρειας θα μπορούσε ο ποιητής φιλόσοφος Πλάτων να εκμεταλλευτεί δημιουργικά τις παραστάσεις που είχαν κεντρίσει την ερωτική ευαισθησία των συνδαιτυμόνων ανδρών και να

Αιώνες τώρα Έλληνες δραστηριοποιούνται στο εξωτερικό και προβάλλουν τον πολιτισμό της Ελλάδας, χωρίς οι ίδιοι να προβάλλονται ιδιαίτερα στην πατρίδα τους. Ένας από αυτούς τους ανθρώπους είναι ο Έλληνας καθηγητής Μανώλης Αλυγιζάκης από το Κολυμπάρι Κρήτης, που διδάσκει ελληνική ποίηση και διαδίδει το έργο Ελλήνων ποιητών πέρα από τα όρια της Ελλάδος. Είναι και ο ίδιος ποιητής και μέσα στην ποίησή του θα ακούσουμε την μουσικότητα του Ορφέα και θα δούμε όλη την ευαισθησία της ελληνικής γραφής.                                                                                                                                                ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΜΑΝΩΛΗ ΑΛΥΓΙΖΑΚΗ ΜΑΝΩΛΗΣ ΑΛΥΓΥΖΑΚΗΣ ΠΟΙΗΤΗΣ--ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ-- ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΗΣ O Μανώλης Αλυγιζάκης, είναι ένας Ελληνο-Καναδός ποιητής, μεταφραστής και συγγραφέας. Τελευταία έγινε επίτιμος καθηγητής και συνεργάτης της International Arts Academy και του απενεμήθη ο τιμητικός τίτλος Master of the Arts in Literature .