ΦΘΙΑ
Τι κι αν η Φθία μου τάχθηκε για Βασίλειο Σε ύδατα ιερά με αναζήτησε το πεπρωμένο μου Την ώρα που από τη θάλασσα η μάνα μου έκλεβε τα δάκρυα τον Απόλλωνα προκαλούσα για δώρο αθάνατο βέλος στην καρδιά της αιωνιότητας Κανένα βήμα πίσω Τι κι αν η Φθία μου τάχθηκε για Βασίλειο Τούτη η πόλη είναι για Βασιλείς που θα γεράσουν ευτυχισμένοι Και όταν η ώρα φτάσει του ύπνου στους θολωτούς τους τάφους τ' αμύθητα τα δώρα τους θα κρύβουν και μια χρυσή θλιμένη προσωπίδα δίχως όνομα. Σωτήρης Μπότας