ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ

Μάχη του Βερολίνου 2-5-1945 Η Σοβιετική Ένωση στο Βερολίνο Η Μάχη του Βερολίνου ήταν η τελευταία μάχη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου στην Ευρώπη . Διεξήχθη κατά το χρονικό διάστημα 16 Απριλίου έως 2 Μαΐου 1945 , ανάμεσα στους Γερμανούς και τους Σοβιετικούς και είχε ως αποτέλεσμα την οριστική ήττα και παράδοση της Ναζιστικής Γερμανίας και το τέλος του πολέμου στην Ευρώπη. 16 Απριλίου του 1945 έως 2 Μαϊου της ίδιας χρονιάς, οριοθετείται στην Ευρώπη το τέλος του ναζισμού. Η κόκκινη σημαία με το σφυροδρέπανο υψώνεται στο Βερολίνο. Πριν λίγους μήνες αυτός ο λαός κόντευε να χάσει την πατρίδα του. Η μάχη του Στάλινγκραντ, ο μοχλός ανατροπής της Ιστορίας. Δεν υπάρχει επόμενη μέρα για κανέναν ή η Ρωσία στα χέρια τους ή όλοι νεκροί. Η Γερμανία εξασθενημένη. Ο Ζούκοφ έχει αναλάβει το τελικό χτύπημα. Κανένας Ρώσος δεν έχει δικαίωμα να λιποτακτήσει. Όσοι πέφτουν στις μάχες, στέκονται ίσκιοι δίπλα στους συντρόφους τους και πολεμάνε μαζί τους. Πέφτουν οι άνδρες και το όπλο παίρνουν

  Το 1992 η Εφορία Σπηλαιολογίας με επικεφαλή τον κ. Αδαμάντιο Σάμψων, ξεκίνησε ανασκαφές στο σπήλαιο του Κύκλωπα στα Γιούρα της Αλοννήσου, ένα πολύ εντυπωσιακό σπήλαιο με ωραίο διάκοσμο, το οποίο επιφανειακά παρουσίαζε ευρήματα από το τέλος της 7ης χιλιετίας και κάποια νεώτερα της ρωμαϊκής περιόδου. Οι ανασκαφές έδειξαν ότι στην περιοχή υπήρξε κατοίκηση από τη μεσολιθική εποχή που χρονολογείται από την 9η χιλιετία, συγκεκριμένα από -8500/ -6700. Σημαντικό εύρημα είναι το κεραμικό όστρακο, ένα κομμάτι αγγείου της εποχής του -5.000 περίπου, το οποίο έχει επάνω εγχάρακτα σύμβολα.    Οι επιστήμονες απέκλεισαν το ενδεχόμενο να είναι διακοσμητικά στοιχεία, διότι ο τρόπος που γίνεται η διακόσμηση είναι γνωστός. Την περίοδο αυτή η διακόσμηση είναι γεωμετρική και έχει κανονικότητα. Τα εγχάρακτα σύμβολα που φέρει θυμίζουν αυτά της ξύλινης πινακίδας που βρέθηκε στο Δισπηλιό της Καστοριάς (-5.260). ΜΕΡΟΣ ΤΟΥ ΚΕΡΑΜΙΚΟΥ ΤΗΣ ΜΗΛΟΥ ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΗΚΕ ΤΟ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΟ ΤΑ ΣΥΜΒΟ

Πανηγυρική φωτογραφία και ενόπλων φουστανελοφόρων στον χώρο της ανασκαφής του ναού του Διός το 1875  Η μελέτη του ελληνικού πολιτισμού άρχισε από τις     τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα . Η αναζήτηση έργων τέχνης της κλασσικής αρχαιότητας, έστρεψε στο Αιγαίο τους αρχαιολάτρες φιλότεχνους, που φιλοδοξούσαν να πλουτίσουν τις συλλογές τους. Έτσι οι πρώτες ανασκαφικές έρευνες είχαν χαρακτήρα θησαυροθηρικό και ερασιτεχνικό. ΚΡΗΤΗ Από το 1878 άρχισαν να έρχονται στο φως τυχαία ή με πρόχειρες ανασκαφές κατάλοιπα αρχαίων οικισμών. Ήδη στη διάρκεια της περιόδου της τουρκοκρατίας ο Μίνως Καλοκαιρινός , με πρόχειρη ανασκαφή, απεκάλυψε τις πρώτες αποθήκες ενός κτιρίου που ταυτίστηκε με το ανάκτορο του Μίνωα. Την ίδια εποχή ιδρύθηκε στο Ηράκλειο ο Φιλεκπαιδευτικός Σύλλογος που, με την προτροπή των Ι. Χατζιδάκη και Σ. Ξανθουδίδη, όρισε σαν κύριο σκοπό του την αρχαιολογική έρευνα και τη διάσωση των αρχαιοτήτων. Ερρίκος Σλήμαν (1822

                                                                      Αρχαία Μαντινεία Ο αρχαιολογικός χώρος της Αρχαίας Μαντινείας βρίσκεται 14 χιλιόμετρα από την Τρίπολη, στο μαντινειακό οροπέδιο, στη θέση Παλαιόπολη. Η αρχαία Μαντινεία ήταν μαζί με την Τεγέα οι σημαντικότερες πόλεις της Αρκαδίας για μια μεγάλη περίοδο. Τα ερείπια της "αρχαιότατης και μεγίστης πόλεως των κατά την Αρκαδία" κατά τον Πολύβιο, αποκαλύφθηκαν κατά τις ανασκαφές που έγιναν το 1887 - 1889 από τη Γαλλική Αρχαιολογική Σχολή. Ο αρχαιολογικός χώρος περιλαμβάνει το Αρχαίο Θέατρο, τα ερείπια του ναού του Δία, το Βουλευτήριο και τα ερείπια της Αγοράς. ΠΑΥΣΑΝΙΑ ΑΡΚΑΔΙΚΑ Οι ανασκαφές του Γάλλου  έφεραν στο φως σχεδόν ολόκληρα τα τείχη της πόλης με τους πύργους και τις πύλες (υπήρχαν 126 πύργοι και 10 πύλες), καθώς και την Αγορά, έναν ορθογώνιο χώρο, όπου κατέληγαν οι κεντρικές αρτηρίες της πόλης. Σε έναν από τους δρόμους, την οδό της Τεγέας, υπήρχε μεγάλη στοά με κίονες. Σήμερα