Το σώμα και η οντολογία του κακού στο έργο των Καβάφη, Hockney, Bacon
Μέσα στα καπηλειά και τα χαμαιτυπεία της Βηρυτού κυλιέμαι. Δεν ήθελα να μένω στην Αλεξάνδρεια εγώ. Μ’ άφισεν ο Ταμίδης... (Μέσα στα καπηλειά, 1926) Είναι λογικό. Όλη η μεταφυσική ασχολείται με αυτό που θα συμβεί μετά. Η οντολογία πάλι, με ό, τι συνέβη πριν. Η μοντερνιστική θεματική του Καβάφη, του Bacon και του Hockney ασχολείται με αυτό που συμβαίνει τώρα και με τους τρόπους που συμβαίνει. Είναι φυσικό. Το κορμί ως επιθυμία και ως φθορά μαζί με την ανάλογη μυθολογία του να δεσπόζει εφόσον ο κύκλος του σώματος καλύπτει όλο το άνυσμα του χρόνου που ο καθένας δικαιούται. Ούτε πριν, ούτε μετά, τώρα. Ζούμε τόσο όσο χρειάζεται για να συμπυκνώθει στη ζωή μας ο σύμπας χρόνος, η ιστορία. Σε τρόπον ώστε η ιστορία να αρχίζει με τη γέννηση μας και να ολοκληρώνεται με την έξοδό μας. Πρόκειται για αντιλήψεις που απασχολούν τον μοντερνισμό καθορίζοντας έτσι για το πάσχον υποκείμενο τόσο μια μεταφυσική όσο και μια οντολογία του κακού. -Μετά από μένα, πως είναι δυνα...