ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ

Αναστασία Βούλγαρη: "Συνέβη έναν Δεκέμβρη"  ΣΥΝΕΒΗ ΕΝΑΝ ΔΕΚΕΜΒΡΗ Συνέβη έναν Δεκέμβρη μόλις σχόλασε η γιορτή σαν διώξαμε τους Σιδερένιους από την ιερή γη. Ήταν όμορφη η γιορτή μας. Αγόρια και κορίτσια με πολύχρωμα χαμόγελα και χέρια που μύριζαν μπαρούτι τραγουδούσαν τον ύμνο της λευτεριάς. Οι γερόντισσες έκρυβαν ντροπαλά κάτω απ’ τη μαύρη μπόλια ένα  κοριτσίστικο γέλιο. Οι μανάδες βρέχανε με τα μάτια τους  το μπαλωμένο πουκάμισο             τού σκοτωμένου γιού ή το μαντήλι της νεκρής κόρης  με το μονόγραμμα του έρωτα, σφίγγοντας στην παλάμη, μέχρι ν’ ασπρίσουν  τα δάχτυλα, τη σφαίρα απ’ το πεδίο της εκτέλεσης.  Τα παιδιά τρέχανε ξυπόλητα στους μαχαλάδες, ονειρεύονταν μια βουτυρωμένη φέτα ψωμί, μια χορτάτη ξυλόσομπα, κι ένα καλοκαίρι πλάι στη θάλασσα. Τα μικρότερα παρίσταναν τους ιππότες, κυνηγούσαν αόρατους δράκους με πελώρια ξύλινα σπαθιά και λευτέρωναν την όμορφη κόρη που την ονόμαζαν Ελλάδα.  Στις πλατείες των κ

SHARES Κοιτάχτε αυτό που βλέπω εγώ, την άγρια αποσύνθεση που άφησε στο λαρύγγι της πατρίδας μου σαν περιδέραιο από κεντριά, η βροχή του χρυσού! Ας σε συντροφεύει διαβάτη, τούτη η ασάλευτη ματιά που τρυπάει, δεμένη στου Βαλπαραΐσο τον ουρανό. (Πάμπλο Νερούδα, Κάντο Χενεράλ) Ήταν 23 Σεπτέμβρη του 1973 όταν ο Χιλιανός ποιητής και νομπελίστας, Πάμπλο Νερούδα, άφηνε την τελευταία του πνοή στην κλινική «Σάντα Μαρία» του Σαντιάγο στη Χιλή. Η ζωή του υπήρξε ένας συνεχής αγώνας, μια πορεία που βρήκε την έκφρασή της στην εμπνευσμένη δύναμη της γλώσσας, στον αστείρευτο λυρισμό, στην επαναστατική άρθρωση, στην πολιτική αντίσταση. Οι μορφικοί του μηχανισμοί «περπάτησαν» στα μονοπάτια του σουρεαλισμού αλλά και της πολιτικής καταγγελίας και στρατεύτηκαν μόνο για να τεθούν στην υπηρεσία των βασανισμένων και κατατρεγμένων. Ο Πάμπλο Νερούδα σε ηλικία 22 ετών (1926) Οι αναρχικές ιδέες που τον συνόδεψαν στην εφηβεία, θα διαγράψουν μια μεγάλη στροφή, όταν θα «ενη

Θα κυκλοφορήσει σε λίγες ημέρες από τις εκδόσεις "Εύμαρος" του Πέτρου Κακολύρη. Πρόλογος και εξώφυλλο του Ανδρέα Μαράτου. Το βιβλίο είναι αφιερωμένο στον Μίκη Θεοδωράκη.                   Mikis Theodorakis: Opera "ANTIGONE"                                                          ΠΗΓΗ: http://anastasiavoulgari.gr/index.php                                                                                

 Και στέριωσε τους καλά μεσ΄ το μυαλό σου.Στο δρόμο τσ΄ αρετής, πορεύεσαι αμάλαγος και πεθαίνεις στερημένος. ΤΡΕΙΣ ΕΙΝ΄ ΟΙ ΔΡΟΜΟΙ. ΤΡΕΙΣ. Στην άψη της νιότης μου, κίνησα να στορίσω σ΄ ένα σαραντάπηχο εκατοχρονίτη βοσκό, τους δύο δρόμους που ΄πρεπε να διαλέξει ο μυθικός Ηρακλής. ... Μ΄ αγριοβλεφάρισε και μ΄ έκοψε: "Δε κατέχω, ντελικανή μου, ίντα λεν οι φυλλάδες, Μα οι δρόμοι, δεν είναι Δυό. Τρεις είναι. Τρεiς. Και στέριωσε τους καλά μεσ΄ το μυαλό σου. Στο δρόμο τσ΄ αρετής, πορεύεσαι αμάλαγος και πεθαίνεις στερημένος. Απαρνιέσαι το γέλιο κι ούλες τις χαρές της γης, καρτερώντας τον Άγιο Πέτρο να σ΄ ανοίξει την πόρτα. Στο τέλος σ΄ απομένον οι πόνοι στα γόνατα και στη μέση και μπόλικο λιβάνι, μπας κι΄ αγιάσεις. Έχεις δει καμιά εικόνα Άγιου να γελάει; Να χορεύει; Ούλοι αυτοί δεν βρίσκονται στο παράδεισο, κατά πως λεν; Τότε γιατί έχουν φάτσες αυστηρές, θλιμμένες, λες και το μετάνιωσαν; Στης κακίας το δρόμο ρίχνεσαι σούμπητος στις χαρές του κ

 Μανόλης Αναγνωστάκης Ποιητής Ο Μανόλης Αναγνωστάκης ήταν Έλληνας ποιητής της πρώτης μεταπολεμικής γενιάς. Βικιπαίδεια Γέννηση : 10 Μαρτίου 1925, Θεσσαλονίκη   Ἐπιτύμβιον Πέθανες- κι ἔγινες και συ: ο καλός, ... Ο λαμπρὸς ἄνθρωπος, ὁ οἰκογενειάρχης, ο πατριώτης. Τριάντα ἕξη στέφανα σε συνοδέψανε, τρεις λόγοι ἀντιπροέδρων, Ἑφτὰ ψηφίσματα για τις ὑπέροχες ὑπηρεσίες που προσέφερες. Α, ρε Λαυρέντη, ἐγὼ που μόνο τὄξερα τί κάθαρμα ἤσουν, Τί κάλπικος παρᾶς, μια ὁλόκληρη ζωὴ μέσα στο ψέμα Κοιμοῦ ἐν εἰρήνῃ, δεν θα ῾ρθῶ την ἡσυχία σου να ταράξω. (Ἐγώ, μια ὁλόκληρη ζωὴ μες στη σιωπὴ θα την ἐξαγοράσω Πολὺ ἀκριβὰ κι ὄχι με τίμημα το θλιβερό σου το σαρκίο.) Κοιμοῦ εν εἰρήνῃ. Ως ἤσουν πάντα στη ζωή: ο καλός, Ο λαμπρὸς ἄνθρωπος, ο οἰκογενειάρχης, ο πατριώτης. Δε θα ῾σαι ο πρῶτος οὔτε δα κι ο τελευταῖος. ΜΑΝΩΛΗ ΑΝΑΓΝΩΣΤΑΚΗ   Επιτύμβιο ανάγλυφο με τρεις μορφές, από την Τρεμετουσιά  Κύπρου (κοντά στους Γόλγους) (1ος αιώνας μ.Χ.). Βρετανικό Μουσείο, Λονδίνο, C 4

Είχε χαράξει πάνω απ' την Εφύρα και ο Σίσυφος ανέβαζε ξανά το μεγάλο βράχο στην κορυφή. Κανείς δεν παίζει με την Περσεφόνη.Τα δεινά αιώνια εάν τα προκαλέσεις. Και εκεί, στο μικρό λιμάνι, οι στατήρες άλλαζαν χέρια. Σκληροί οι δρόμοι του εμπορίου μα τις περισσότερες φορές έχουν αντίκρυσμα έστω και ενός ημίδραχμου.                                                                Είχε προσφέρ ει το σώμα της για τη σωτηρία της ψυχής. Ο ναός γνωστός σε όλο τον κόσμο μα οι πιό πολλοί τον πλησίαζαν για να δουν την ιέρεια. Στα μάτια της χρησμοί και όνειρα. Όλα είχαν αξία μιάς δραχμής και ενός αλάβαστρου γιομάτου αιθέρια έλαια. Όλα στο βωμό του εμπορίου; Πνευματικού ή μη; Μετράς τη δύναμη της μέθης σου. Η Περσεφόνη θα ορίσει και φέτος την άνοιξη με μόνο κόστος την πανδαισία των χρωμάτων. Κι ο ήλιος μαέστρος γητευτής θερμαίνει τα παγωμένα όνειρα του χειμώνα. Δεν είχε άλλη επιλογή. Θα πλήρωνε να εκπληρώσει την επιθυμία του. Χρέος στην ψυχή του. Χρέος στη φύση. Χρέος σε ό,τι πίστευε. Έφ