ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ

. Διός Ερκείου Ερμού Ακάμαντος   Το Δίπυλο ξεκλειδώνει στη σιωπή των Παναθηναίων... Εικόνες χαραγμένες στα σπαράγματα των μαρμάρων … "Κλύθί μοι, αιγιόχοιο Διός τέκος, η γενετήρος πηγής εκπροθορούσα, και ακροτάτης από σειρής, αρσενόθυμε, φέρασπι, μεγάσθενες, οβριμοπάτρη παλλάς, τριτογένεια, δορυσσόε, χρυσεοπήληξ" … Ακολούθη μοι… τα σανδάλια σε προτρέπουν να ακολουθήσεις Ιέρεια ιστορία του κόσμου σε παρασέρνει στην οδό των τάφων Η Ηγησώ αναποφάσιστη αναζητά εντός της πυξίδας το καλύτερο κόσμημά της. Μη προσπεράσεις. Το βλέμμα σου ανήκει στην πυξίδα και μπορεί, μπορεί να το διαλέξει, την ώρα που ο μαρμαρωμένος ταύρος θα ορίζει την αιωνιότητά στον αεικίνητο βηματισμό του. Ο Απηλιώτης μπερδεύεται στη λύρα της φωτιάς παρασέρνοντας σπίθες Παρθενώνα να μεταλάβουν οι γιοί του Κέκροπα. Σ' αυτή τη λιτανεία μην απουσιάσεις. Σ' αυτή τη λιτανεία μη σκύψεις το κεφάλι, με σεβασμό κοίτα ψηλά. Οι θεϊκές νότες θα ζευγαρώσουν με το θάνατο του σήμερα για να γεννήσουν την κατ

               Τσαρλς Μπουκόφσκι                                  Ποιητής                     Ο Χένρι Τσαρλς Μπουκόβσκι ήταν ένας Αμερικανός ποιητής και συγγραφέας,                             που έζησε κυρίως στο Λος Άντζελες της Αμερικής.                                 Γέννηση :  16 Αυγούστου 1920,  Άντερναχ, Γερμανία                                Απεβίωσε :  9 Μαρτίου 1994,  Σαν Πέντρο, Καλιφόρνια, ΗΠΑ                                Ταινίες :  Barfly ,  Παρακμή ,  Ιστορίες καθημερινής τρέλας                                Σύζυγος :  Λίντα Μπουκόφσκι  (νύμφ. 1985–1994),                                           Μπάρμπαρα Φράι (νύμφ. 1955–1958)                               Δίσκοι :  Poems and Insults ,  Underwater Poetry Festival ,                      Solid Citizen: Live in Hamburg 1978 ,  At Terror Street and Agony Way Το πρόσωπο ενός πολιτικού υποψηφίου σε ένα πίνακα διαφημίσεων της πόλης Να τος όχι πολλά μεθύσια ό

Ο Ταράς Γριγόροβιτς Σεβτσένκο (ουκρανικά Тарас Григорович Шевченко) ήταν Ουκρανός ποιητής και καλλιτέχνης. Γεννήθηκε στο χωριό Μορίντσι την Περιφερείας του Κιέβου στην Ουκρανία της τότε Ρωσικής Αυτοκρατορίας στις 9 Μαρτίου 1814 και πέθανε στη Αγία Πετρούπολη στις 10 Μαρτίου 1861. Το συγγραφικό του έργο θεωρείται ως βάση της νεότερης ουκρανικής λογοτεχνίας και σε μεγάλο βαθμό της σύγχρονης ουκρανικής γλώσσας Οι γονείς του Ταράς Σεβτσένκο ήταν αγρότες δουλοπάροικοι στον φεουδάρχη Ενγκελγκάρντ. Αν και γεννήθηκε στο χωριό Μορίντσι τα παιδικά του χρονιά τα πέρασε στο χωριό Κιρίλοβκα. Η μητέρα του πέθανε το 1823 και ο πατέρας του ξαναπαντρεύτηκε. Δυο χρονιά αργότερα πέθανε και ο πατέρας του. Ο Ταράς ασχολήθηκε με την κτηνοτροφία ενώ την ιδία περίοδο της ζώνης του ήρθε κοντά στην Εκκλησία οπού και έμαθε τα πρώτα του γράμματα. Στην Εκκλησία πήρε και τα πρώτα μαθήματα εικονογραφίας. Την αγάπη προς την τέχνη αυτή δεν εγκατέλειψε ποτέ. Το 1838 αποκτά την ελευθερία του από τον

2016  ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΧΕΣΕΙΣ ΜΑΣ ΕΥΧΟΝΤΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ ΚΑΛΗ ΑΦΑΙΜΑΞΗ ! Η Ελλάδα έχει γίνει το μεγαλύτερο κέντρο της παγκόσμιας τραπεζικής αιμοδοσίας. Μία τράπεζα που συλλέγει το αίμα του έθνους, για να κρατήσει ζωντανά τα ζόμπι και τους βρυκόλακες της οικονομικής παγκοσμιοποίησης. Έχει μείνει τίποτα που μέσω μνημονίων να μην έχει ξεπουληθεί; Και όλα αυτά, δυστυχώς με την ανοχή μας. Μία ανοχή που έχει γίνει μάθημα πανεπιστημιακού επιπέδου, για το πώς μπορείς να υποτάξεις ένα ολόκληρο έθνος και μάλιστα αυτό το έθνος να γιορτάζει πρωτοχρονιάτικα στις πλατείες της χώρας την υποτέλειά του. Στατιστικοί χάρτες της ΕΛΣΤΑΤ δημιούργησαν φτωχομετρικό χάρτη και μας ενημερώνουν ότι η Ελλάδα είναι στα πρώτα πέντε κράτη που ποσοστό του 60% του πληθυσμού της ζει στα όρια της φτώχιας ή κάτω από αυτή. Οι στατικογράφοι της ΕΛΣΤΑΤ μάλιστα για το 2014 - 2015 θέτουν το όριο της φτώχιας με οικονομικό δείχτη 432 ευρώ κατ' άτομο ενώ για τον ίδιο δείχτη 908 ευρώ για μία τετραμελή οικογένεια. Και εγώ τρα

         Θέλω στο χορό μου να σηκώνουν σκόνη... σύννεφα σκόνη Να μην μείνει αδιάφορος κάνεις  Συμπιέζω στη φλέβα του αμπελιού  χυμούς ατρύγιτους. Ίσως... ίσως και να μην έχω γεννηθεί Μα έρχομαι Δεν θέλω να μου έχεις ζέστη γωνία. Δεν θέλω νανουρίσματα να μου πεις Παντρεύω τους αιώνες μέσα μου για να πλάσουν χιλιετηρίδες αγώνων Γι 'αυτο  δώσ' μου ένα χωράφι για να θερίσω την οργή όσων έφυγαν με σκυφτό κεφάλι τη νύχτα που χόρευαν οι λύκοι την ώρα που ένας πεύκος ιδρωνε ρετσίνι την αγωνία του καλοκαιριού καθώς έβλεπε τα δόντια του χειμώνα Ξεκρέμασα τα σανδάλια μου απ'τα σχοινιά των άστρων Θέλω στο χορό μου να σηκώνουν σκόνη... σύννεφα σκόνη Να μην μείνει αδιάφορος κάνεις στον κυκλώνα που ετοιμάζω Έρχομαι Μα άνοιξε μου ένα παράθυρο να δω τον ουρανό που μου αναλογεί Έρχομαι Και αν δεν μπορείς να κάνεις τίποτα από αυτά που σου ζητάω σταμάτα να χειροκροτάς τους λύκους που χορεύουν Γιατί Έρχομαι ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ

Ποιό όνειρο δραπέτευσε απ'τα στενά της νύχτας για να καεί στην αγκαλιά του Ήλιου; Μα ναι, πάντα ο Ίκαρος γεννιέται για τα παράτολμα πετάγματα των ονείρων. Κανένας ύπνος δεν μένει χωρίς ιδρώτα. Γύρνα το κεφάλι σου κόντρα στον άνεμο να οσφριστείς την οργή ενός σύννεφου, καθώς ένας κορυδαλλός χαιρετούσε διαβάτες άλλων χρόνων στην ράχη του Αιγάλεω Γύρνα το κεφάλι σου στο μαξιλάρι του καιρού που νοτίζει από την αγωνία δύο κέρινων φτερών. Εσύ διαλέγεις το ταξίδι μα πάντα το ταξίδι καταγράφει το τέλος. Βλέπεις, είναι η μοίρα των ονείρων να δραπετεύουν απ'τα στενά της νύχτας για να καούν στην αγκαλιά του Ήλιου. Αυτό που μένει είναι ο ιδρώτας του ύπνου στη στέγη της Κίρκης και ο θάνατος που καραδοκεί στα θεμέλια μιάς ανέμελης ζωής Μιάς ζωής που πέρασε απ' τη ράχη του Αιγάλεω χωρίς ποτέ να θελήσει να φτάσει στην Ελευσίνα. ΣΩΤΗΡΗΣ ΜΠΟΤΑΣ

ΤΟΥ ΣΩΤΗΡΗ ΜΠΟΤΑ Ποιός τη ζωή μας έκανε  μισοσβησμένο σύνθημα  σε γκρεμισμένο τοίχο κλαρίνο άφωνο  σ Ελλήνων πανηγύρι  Εδώ οι γέροντες σκυφτοί σε άδεια λεωφόρο και οι φωνές αγέ ννητων πληρώνουνε το φόρο Τα όνειρα ενέχειρο σε χέρια τραπεζίτη και ο καπνός βαρύς να βγαίνει από τη μύτη Ποιος είμαι εγώ ποιος είσαι συ ποια μοίρα μας ορίζει Πατρίδα κακορίζικη Παράγκα γκρεμισμένη Έγινε η αγανάκτηση οργή Μα ακόμα περιμένει Δωσ' μου το χέρι σου μαζί να σηκωθούμε Γιατί αν δεν το κάνουμε Μισοσβησμένο σύνθημα η ζωή και όλοι θα χαθούμε ΤΡΥΓΟΜΑΧΑΙΡΟ Εγώ είμαι το τρυγομάχαιρο δικιά μου και η μέθη Εγώ τρυγώ το αμπέλι μου  δικοί μου και οι καρποί του.  Και αν με ρωτάς ποιός είμαι  Σου λέω είμαι ο λαός  και όπως θέλω εγώ  στη μέθη μου εσύ  θε να χορέψεις Γρηγόρης Λαμπράκης Γιατρός Ο Γρηγόρης Λαμπράκης ήταν γιατρός, αθλητής, και πολιτικός που δολοφονήθηκε από παρακρατικούς.  Γέννηση :  3 Απριλίου 1912,  Τεγέα Δολοφονήθηκε :  27 Μαΐου 1963,  Θεσσαλονίκη

Αναστασία Βούλγαρη : "Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η εποχή μας θυμίζει την μυθολογική Τιτανομαχία" Η Αναστασία Βούλγαρη γεννήθηκε στην Αθήνα. Ολοκλήρωσε τις σπουδές της στη γαλλική γλώσσα στη Γαλλία στο   Centre Linguistique Appliquée ,   Besançon. Φοίτησε στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο στο τμήμα Ελληνικού Πολιτισμού. Σπούδασε fashion design και Συστήματα Διαχείρισης Ποιότητας.   Δραστηριοποιήθηκε επί σειρά ετών στις επιχειρήσεις στην Ελλάδα ως επιχειρηματίας, στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας και της ένδυσης και στο εξωτερικό ως σύμβουλος ποιότητας, στα συστήματα του ISO 9000. Είναι συνεργάτης της TÜV AUSTRIA HELLAS. Τον Μάρτιο του 2011 παρουσίασε στο Θέατρο ΣΥΝ-ΚΑΤΙ το μονόπρακτο με τίτλο   Κάποιος να με φωνάξει  , με μουσική επένδυση από τα έργα του Μίκη Θεοδωράκη. Το Μάιο τού ίδιου έτους, το έργο παρουσιάστηκε στο Βουκουρέστι και σε άλλες πόλεις της Ρουμανίας, σε μετάφραση της Έλενας Λάζαρ. Το 2013 εκδόθηκε το βιβλίο της   Θα σε λιώσω!  από τις εκδό