ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΕΣ ΣΥΖΗΤΗΣΕΙΣ

 ΗΔΟΝΙΚΗ ΦΟΝΙΣΣΑ                                                                       Στο χορό σου ολάκερος θ' αφεθώ να με πάρεις Ώ Μαινάδα τρισεύγενη Στης ιερής σου μανίας τον πόθο σαν το ζώο το ανήμπορο θα συρθώ για θυσία Και στη δάδα του Έρωτα που αιχμάλωτο έχεις στη μαύρη ματιά σου θα προσφέρω για δώρο το στερνό μου το λόγο.                      Θυμίαμα θείο θ' ανεβεί στα ουράνια Ώ ηδονές στης γυναίκας τη σάρκα ! Παιχνίδι ατέλειωτο μου χαρίζεις Πτυχή ευτυχίας αλλόκοτης με σημάδι θανάτου ντυμένη Ώ ηδονές στης γυναίκας τη σάρκα ! Στα χέρια σου τ' άγρια θάρθει στιγμή να κρατάς την ψυχή μου πριν στου λαίμαργου Βάκχου σου για βορά τη χαρίσεις στο στόμα Μιά σπονδή νεκρική σου ζητώ να μου κάνεις για το άψυχο σώμα Δυό σταγόνες πικρής ηδονής απ' του ονείρου παρθένας βγαλμένη Σαν έρθη και πάλι πρωϊ ένα δάκρυο μύρο στο άσπρο της μάγουλο αργά θα κυλήσει και ίσως έτσι μ'αυτή τη σπονδή του θανάτου το χέρι σαν παλάμη ικέτη φανεί που αγγί

Γιούρογκρουπ των 8  και η αγωνία για την συνέχιση της υποτέλειας κάτω από τον διαχειρίσιμο φόβο ενός ολόκληρου λαού, προβάλλει σαν νίκη της Αριστεράς και ιδιαίτερα της κυβέρνησης του Αλέξη Τσίπρα. Ο τρίτος κάδος δηλαδή της υποτέλειας που ψήφισε το Μάαστριχτ, δηλώνοντας την υποταγή του στα οικονομικά συμφέροντα των ευρωπαϊκών και των παγκόσμιων τραπεζών. ΒΑΛΤΕΡ  ΦΟΥΝΚ 1890-1960 Από το 1940 ο ναζιστής υπουργός οικονομικών του Χίτλερ Bάλτερ Φουνκ,  αναγγέλλει  το ναζιστικό σχέδιο 1945 - 1950. Μία πενταετία που με την αερικανική βοήθεια Μάαστριχτ το όραμα ολοκληρώνεται και ο κύκλος των χαμένων εθνών της Ευρώπης γίνεται σημαία με τα μπλε αστέρια της υποτέλειας. Το άρθρο 28 του Συντάγματος ΣΥΝΔΕΣΜΟΣ ΓΙΑ ΤΟ ΑΡΘΡΟ 28 ΤΟΥ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΟΣ (http://www.hellenicparliament.gr/Vouli-ton-Ellinon/To-Politevma/Syntagma/article-28/ ) στα θεμέλια της δημοκρατίας μας, βόμβα τοποθετημένη κατ' εντολήν της Δεξιάς και του Καραμανλή. Ένας " εθνάρχης " που παραχ

                       Εισήγηση στην Δημόσια συζήτηση του «Περιβαλλοντικού Δικτύου Αθήνας»,                                                                                                                                                        Πάνος Τότσικας Αρχιτέκτονας-Πολεοδόμος Εισαγωγή Στις αρχές του 2010, έλαβα μια πρόσκληση από τον τότε πρόεδρο του Οργανισμού Ρυθμιστικού Σχεδίου Αθήνας(ΟΡΣΑ) καθηγητή Γιάννη Πολύζο να συμμετάσχω σε μια   άμισθη Ομάδα Εργασίας με θέμα   «Περιβάλλον - Αγροτική γη», εν όψει της διαμόρφωσης ενός νέου Ρυθμιστικού Σχεδίου της Αθήνας. Αν και είχα κάποιες επιφυλάξεις για μια σειρά λόγους, τελικά δέχτηκα την πρόσκληση και συμμετείχα σ’ αυτή την Ομάδα Εργασίας. Είχε προηγηθεί ένα   χρόνο πριν, η κατάθεση ενός άλλου Ρυθμιστικού Σχεδίου της Αθήνας από τον τότε υπουργό ΠΕΧΩΔΕ Γιώργο Σουφλιά, προς αντικατάσταση του θεσμοθετημένου Ρ.Σ.Α του 1985 του Αντώνη Τρίτση (Νόμος 1515). Η δημόσια και σφοδρή   αντίθεσή μου στους νέους αυτοκινητόδρομου

Ο αγώνας για το Ελληνικό δεν είναι αγώνας μόνο για την ακύρωση του διαγωνισμού ιδιωτικοποίησης του πρώην αεροδρομίου και της παραλίας του Αγ.Κοσμά από το ΤΑΙΠΕΔ και για την κατάργηση του απαράδεκτου Ν.4062/2012 για την περιβόητη ‘αξιοποίηση’ του Ελληνικού με ξενοδοχεία, mall, καζίνο, γκόλφ και πολυτελείς κατοικίες. Ο αγώνας για το Ελληνικό δεν είναι αγώνας μόνο για την απόδοσή του στους κατοίκους της Αθήνας ως ένα δημόσιο Μητροπολιτικό Πάρκο πρασίνου. Ο αγώνας για το Ελληνικό είναι αγώνας για τη δημόσια γη και τους κοινούς πόρους της χώρας μας. Είναι αγώνας για το δημόσιο πλούτο γενικά, ως στοιχείο που πρέπει να διαφυλαχθεί λόγω της περιβαλλοντικής του σημασίας και να χρησιμοποιηθεί για την εξυπηρέτηση των κοινωνικών αναγκών όλων. Σε αυτό το πλαίσιο, σε συντονισμό με φορείς και συλλογικότητες από όλη την Ελλάδα, αγωνιζόμαστε εδώ και χρόνια για την κατάργηση του ΤΑΙΠΕΔ, του μνημονιακού φορέα που συστάθηκε για να αποστερήσει από τον ελληνικό λαό τον δημόσιο πλούτο που του ανήκει - παραλ

Ζω τη στιγμή που φυλλοροούν όνειρα οι κορμοί των αιώνων, κάτω απ’ τα χτυπήματα άχρονων υλοτόμων μα οι βαλανιστές συλλέγουν μυστικά τους καρπούς της χρησμοδοσίας. Άσε τις μυρρίνους να προσμένουν για να στεφανώσουν ανώνυμες κεφαλές αρχόντων. Οι αγορές του κόσμου πάντα πουλούσαν και πουλάνε κλάματα παιδιών και καρυκεύματα πολέμων. Σσσσ…το μέλι φιλά καλά τη γεύση της Άνοιξης και όλη τη γύρη του ουρανού στο Μελάνδρυο δάσος των αινιγμάτων. Εκεί ο Οιδίπους θα καθορίσει τον Άνθρωπο, λίγο πριν γίνει ο «Κανείς» στη φωνή του Οδυσσέα. Λίγο πριν ερωτευτεί το Χρέος και το Ήθος, στις όχθες του Πυριφλεγέθοντα. Μάνα, ποιοί είναι οι πρόγονοί μου και ποιό το μέλλον μου; -Μην περκάζεις άλλο τις σκέψεις σου! Ανάμεσα στο Δία και σε Αρηίφιλους προγόνους, θα βρεις το : «νυν γαρ δή γένος εστί σιδήρεον ουδέ ποτ’ ήμαρ παύσονται καμάτου και οιζύος, ουδέ τινι νύκτωρ φθειρόμενοι, χαλεπάς δε θεοί δώσουσι μερίμνας αλλ’ έμπης και τοίσι μεμείξεται εσθλά κακοίσιν».(1) Ναός άβατος το Χρέος. Ακούς την ώ

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΛΙΑΝΤΙΝΗΣ  ΦΙΛΟΣΟΦΟΣ  ΠΟΙΗΤΗΣ   Δύο είναι τα ευγενέστερα προϊόντα του νεότερου ελληνισμού. Ο μεγάλος Σηκωμός του 21 και η δημοτική μας ποίηση. Όλα τα άλλα, από τον Καποδίστρια ως το Σεφέρη ακολουθούν. Ο Σηκωμός του 21 δε σχολιάζεται. Το δημοτικό μας τραγούδι δείχνει τη στίλβη και δοκιμάζει τη μεταλλική του ευγένεια επάνω στην ομόφωνη κρίση, πως κανένας καλλιτέχνης στον τόπο μας δεν θα φθάσει να δημιουργήσει γνήσιο έργο, εάν δεν σκύψει να αντλήσει από το ζάπλουτο κοίτασμα τ ης δημοτικής μας παράδοσης. Σε όλες τις μορφές της τέχνης. Από τη ρητορική στο Κοινοβούλιο και τη διδασκαλία στην αίθουσα, ως τη μαστορική του καλντεριμιού και τη μουσική σύνθεση. Υπάρχει, ανάμεσα στο πλήθος, και ένα δημοτικό τραγούδι που μιλάει για την εθνική αντίσταση την εποχή της δουλείας και της γενιτσαριάς. Τα μπλόκα της κατοχής τότε ο Ρήγας στο Θούριο τα ‘λεγε «στενά». Και τη γέφυρα του Γοργοπόταμου ο Σολωμός στον περίφημο Κρητικό του τη λέει Λαβύρινθο του Μπομπο-Ισούφ.